Bayram öncesi bir yaprak dökümü daha yaşadık. İyi bir insan, derin bir düşünce adamı, varlığını davasına adamış gerçek bir alperen olan Nevzat Kösoğlu’nu ebediyete uğurladık. Hakkında bulunulan hüsnü şahadetlere, özellikle D.Mehmet Doğan ve Hasan Celal Güzel’in yazdıklarına can-ı gönülden iştirak ediyor, kendisine bol rahmet, aile ve yakınlarına, dost, arkadaş ve düşünce camiamıza sabırlar diliyorum. 

Aziz dostlar,

Mısır’da gerçekleşen darbenin yüzüncü günü münasebetiyle, Rabia Platformu, yüz aydın ve münevverin imzasıyla bir bildiri yayınladı. “Vicdanı olan sessiz kalmasın” çağrısıyla, Mısır’da yaşanan zulmü yeniden hatırlattı ve nasıl bir karşı duruş gerektiğini bizlerle paylaştı. Ali İhsan Karahasanoğlu’nun, “Türkiye’de 100 günlük utanç olmaması için” başlıklı yazısı, olanları anlatma ve uyarı adına çerçevelik bir yazıydı. Ben ise bugünkü yazımda, Rabia Çağrısına, vicdan ve çağrı arasındaki ilişkiyi biraz açarak ve doğrudan vicdan sahiplerine seslenerek icabet etmek niyetindeyim. 

Gel ey vicdan sahibi, Tur’a düşmüş ateş gibi cezp et vicdanındaki ışıkla ruhları kendine. “Şecere”n olsun vicdanın, Hakk’ın sende konuştuğu. Davetin yankılansın vicdanlarda, dirilt kuşlarını fetret asrının. Hak isminin en parlak, en cami aynası vicdanına akseden nurunun turfanda ışığıyla yıka kararmış kalpleri bir bir. Zihinlerden sil, zulmet adına ne kalmışsa karanlık günlerin mirası. Her günü yeni bir güneşe doğsun insanların, sana yöneldikçe yüzleri. Senin vicdanın, vicdanın hakikatini de göstersin, güneşin hem kendini hem de diğer eşyayı göstermesi misali. Sende kendi vicdanlarının sırlarını çözsün çağrına icabet edenler. Bütün vicdanların nasıl ortak bir dil kullandıklarını görsün, bilsin, duysun Hakk’a göz yumanlar, Hak sesine kulak tıkayanlar, bilgiyi en büyük cehlin, Hakkı inkarın emrine verenler..

İçimizde bir “elest” şahidi, bir “bela” yankısı olduğundan, imanı fıtridir vicdanın; Rabbi kabuldür onun imanı, mücerrettir, soyuttur. Vicdanı olup da imansız olan yoktur onun için bu bağlamda yeryüzünde. Her insan vicdanıyla mümindir, inanış içindedir Rabbine. Cebridir ve teklife dahil değildir bu inanış. Vardır çünkü, olmaması imkansızdır vicdan varlığını korudukça.

Rabbin varlık delilidir insan denen alemde bu iman. Burhandır Yüce Rabbi gösteren. Kalpteki imanı teyit eden bir ayet, bir işarettir aynı zamanda o. Rabbin uluhiyetini tasdik eden kalbin doğruluğunu doğrulayıcıdır. İtminan verir, güç verir böylesi doğrulama kalbe. İnşirah salar yüreğine insanın vicdanın her doğrulayışı kalbi. Ruhuna yansır sonra bu inşirah insanın, sonra haline, davranışlarına siner, yerleşir bütün bütün.

Ne ki, inkarcı daima mahrumdur böylesi güzelliklerden. Kalbi tasdik görmez çünkü vicdanından onun. İnkarını tekzip eder, yalanlar daim vicdanı inkarcının. Ona ölüm olur her soluklayışı hayatı. Her nefeste bin ölüm acısı çeker inkarcı, vicdanının ona çektirdikleriyle. Vicdanı yitikler için de geçerlidir bu kötü sonuç. Vicdanı kararmışların fıtri imanları da karartıdadır, zulmettedir. Varlığını koruyamaz uzun süre o, kopuk bir uzuv gibi hayatiyetini kaybeder kısa zamanda. Vicdanını yitiren, fıtri imanını da, o imandan beslenen gerçek insanlığını da yitirmiş sayılır aslında. Hak nurunun aynası kırılmışsa, nice mahrumiyetin ardı ardına sökün edip gelme vakti yaklaşmış demektir..  

 Gel, vicdan sahibi kurtar onları bu cendereden. “Nun” hokkasının nurlu mürekkebine batır da öyle yaz divitinle nakşedeceklerini satır diye, akıllara, kalplere. Vicdanını konuştur her beyanında, vicdanının diliyle söyle diyeceklerini ki, vicdanlar anlasınlar söylediklerini. Peygamberlerin, kendi toplumlarının lisanıyla gönderilmiş bulunmalarının (14/4) hikmet tecellisi çiçek açsın böylece toplumda. Sen vicdanlara, vicdan diliyle konuştukça..

Ebediyet bir vicdan çığlığı; öte dünya tek teselli. Mutlak adalet bir vicdan çağrısı; hesap günü en kapsamlı cevabı. Her vicdan muhasebesi, aynı zamanda bir “mizan” günlüğü; insan uzuvlarının kendi aleyhlerine de olsa sadece doğruyu dile getirecekleri günün, sırların teker teker açığa çıkacağı vaktin şahidi. Her vicdan ürpertisi, bir mahşer, bir sırat habercisi. Vicdan azabı, cehennemin varlık bildirgesi. Vicdan huzuru, kitabını sağdan alarak cennete dahil olmanın şimdideki izdüşümü. Hasılı, vicdanda yaşanan her hal, bir final serüveni ve söylenenler, birer ahiret sohbeti..

Hakka ayna, hakikate tercüman olmadaki ilhama mazhariyeti ile vahye de bir delildir vicdan. Vahiy öğretilerinin gerçekliğini anlamada fıtri bir kılavuzluk, bir rehberlik vazifesini de üstlenmiştir o. Kelam sıfatının külli ve umumi tecellisini kavramada bir vahidi kıyasi, bir ölçü birimidir, kendindeki çok küçük ve cüzi payla. Peygamberleri ve onlara gönderilmiş kitapları tasdik demektir bunun manası aynı zamanda. Vahiy gerçeğini bütün halinde kabullenmek demektir mahiyeti diliyle.  

Önsezileri ve bu önsezilerinin aynen vukuu kadere iman hakikatini belgeler vicdanın. Olacakları, daha olmadan önce sezmiş bulunması, her olanın bir takdir ve bir program dahilinde gerçekleştiğini gösterir görmek isteyen herkese. Ve vicdan, kader hakikatine de şahitlik eder böylece..

Gel, vicdan sahibi, sen de şahit tut onu kendine. Davetinin haklılığına şahadette bulunsun Hakkı, hakikati tanıtıcı, tarif edici böylesi külli üstat. Dediklerinde tasdik etsin seni, kolaylaştırsın çağrına icabeti. Kendi çağrılarında olduğu gibi..

Vicdanın, sarsılmaz, zamanaşımına uğramaz evrensel kriterlerini ölçü edin bir de davetinde. Merhamete giden yolu yol edin daim kendine. Sevgi, muhabbet ve şefkati, kavli leyin kalıbına dök de öyle söyle söyleyeceklerini. Huşunetten, sertlikten, kabalıktan, zorbalıktan, ifrattan, tefritten, mübalağadan ve küçük- büyük her türlü yalandan arındır her bir kelimeni; etiğine, estetiğine dikkat et sözünün. Ve sen vicdanını rehber edin; ta ki, her haline, her sözüne onun rengi, onun nefesi sinsin..