Tarihin sayfalarında kalmış gibi görünen bir Çandarlı Halil Paşa meselesi var…

Düşünün bir: 29 Mayıs’ta İstanbul fethedilmiş. Fatih, Akşemseddin ve devlet erkânı Topkapı’dan şehre muazzam bir alayla girmiş…

Tarihin ender kaydettiği büyük bir zafer kazanılmış… Doğu Roma kesin olarak tarihe intikal etmiş.

Padişah 2. Mehmet… Yirmili yaşlarda. 2. Adam vezir-i azam Çandarlı Halil Paşa, doğum tarihi bilinmiyor ama, yaşının Fatih’in yaşının iki katından fazla olması muhtemel…

Büyük zaferden üç gün sonra, 1 haziranda Osmanlı Devleti’nin 2. adamı Halil Paşa tutuklanır. Yedikule zindanına hapsedilir. Temmuz ayında da idam edilir…

Bu vak’ayı nasıl okumalıyız? 

İstanbul’un fetih macerasını bilenlerin doğru yorum yapma ihtimali kuvvetlidir elbette. 

İstanbul’u 2. Sultan Mehmed’in aldığından şüphe yok… Fakat, tarihlerimiz -nedense- bir de “manevi fatih”ten bahsederler… Hacı Bayram Veli’nin halifesi Akşemseddin’dir bu. Osmanlı tarihinde başka hiçbir zafer için ikinci bir isim geçmez!

İstanbul’un fethinde ille de ikinci bir isim olacaksa bunun Çandarlı Halil Paşa olması gerekmez miydi?

Gerekirdi gerekmesine de, İstanbul kuşatmasını istemeyen, kuşatma sırasında vazgeçilmesi için bastıran, en kritik zamanlarda “İstanbul’u cedleriniz alamadı, siz de alamazsınız!” gibi tavırlar takınan bir “2. Adam” mevzuu bahis…

Neden böyledir bilinmez, Osmanlı tarihleri Halil Paşa’nın Bizans’tan rüşvet aldığı iddiasına yer verirler. Doğru mudur, bilemiyoruz… Fakat Paşa’nın 14 yıllık sadrazamlığının ağırlığı altında kaldığı tahmin edilebilir. Şehzade Mehmed’in 14 yaşındaki ilk saltanatında, başvezir yine odur. Bu tecrübesiz çocuk padişahın tahtı bırakmasını, 2. Murat’ın dönüşünü o sağlamıştır. Fakat kapı 7 yıl sonra Sultan Murat’ın vefatından sonra tekrar çalınmıştır. Artık dünkü çocuk, gözü fetihten başka bir şey görmeyen bir “genç” olmuştur. 

Böyle bir iradenin önüne geçmek… Genç hükümdarı küçümsemek… Fetih ülküsünü her ne sebeple olursa olsun engellemek…

2. Mehmed’in iki destekçisi vardır, birincisi elbette Ak Şeyh, yani Akşemseddin, ikincisi Zağanos Paşa… Bu iki isim olmasa idi, bu kuşatma da daha öncekiler gibi akim kalacaktı. Onların ısrarı İstanbul’un fethini mümkün kılmıştır. İş Halil Paşa ve vezirlere kalsa, bir şey olacağı yoktur…

Bu tavır “ihanet” sayılabilir mi? Hadi rüşvet iddialarını filan boş verelim. Fatih’in bunu böyle değerlendirdiği anlaşılıyor. Fetih sonrası yapılacaklar konusunda Halil Paşa’nın muhtemel rolünü de böylece ortadan kaldırıyor…

Bu mevzuya dalış sebebim, basının meşhur bir kalemşörünün “oh olsun!” nidalarıyla bezenmiş yazısı…

Sevindiklerine bakın: “Dolar dün ilk kez 2.20’nin üzerine çıktı, 2.21’e vurdu ve ‘tüm zamanların rekoru’nu kırdı. Bu bir şey değil. Doların 2014’ün ilk çeyreğinde 2.30’u, altı ay sonunda ise 2.40’ı göreceğini öne süren raporlar yayımlanıyor. 2014 sonu için 2.50 tahmini yapanlar da var. Bu, şu demek: Ortadoğu ve Kuzey Afrika için sunulan ‘Türkiye modeli’nin de tüm dünyaya sergilenmek istenen ‘Türkiye başarısı’nın da ne yazık ki sonuna gelindi. Bunun sonunu getiren de ne gariptir ki başarının da altında imzası gözüken aynı kişi: Recep Tayyip Erdoğan!”

Eteklerin ABD yapımı ziller çaldığı, her tarafından Arap kınasına bulandığı âşikar bu zat ne demek istiyor? 

Birinci kalça hamlesi: “Türkiye modeli iyi ki çöktü!”

İkinci kalça sağa: “Artık AB Türkiye’yi istemiyor!”

Şıkıdım şıkıdım: “ABD, Türkiye’nin bölgede güçlenmesinden rahatsız.” Çalkala yavrum çalkala!

Yazısında örnekleyiverdiği üzere, Suudi Araplar da Türkiye’ye karşı!

Türkiye kaybetsin! Madem ki, kendisini kaale almayan, yetmez, adam yerine koymayan Tayyip Erdoğan başbakan! Hatta batsın! Dolar tavan yapsın! Ekonomi çöksün!

İsrail’in istediği olsun, ABD’nin beklediği gerçekleşsin!

Halil Paşa Fatih’e “İstanbul’u fethetmek senin neyine” demişti. 

Zamane gazetecisi Tayyip Erdoğan’a “Dünyanın hakimlerine kafa tutmak senin neyine” diyor.

Siz söyleyin: Benzerlik başka nasıl olur?