Yaklaşık 2 yıl kadar önce, Malatya’dan Ebuzer isimli arkadaşım beni arayarak; Cuma günü Riyaddan Ebu halid isimli arap bir arkadaşının geleceğini ve kendisini havaalanında karşılayıp Sultanahmet’teki oteline bırakmamı istedi... Kendisiyle ilgileneceğimi söyleyip telefonu kapadım...

Sizce yaptığım doğru muydu?[1]Bence doğru değildi... Çünkü Ebu halid’i Ebuzerin arkadaşı olarak algılamamam gerekirdi... Çünkü Ebu halid, Allah’ın özel misafiriydi... Allah’ın özel misafirini ben nasıl otele götürecektim!

Hemen Ebuzeri arayıp, evimin havalanına yakın olduğunu ve evimde daha rahat edeceğini söyledim... Meğersem önceden otele ücretini ödemiş... Yapacak birşey yok artık dedim ve havaalanında Ebu halid’i beklemeye başladım...

Ebu halidi beklerken bir yandan da Allah’u Teala’nın bana (sanki) şu sözleri söylediğini hayal ediyordum;

“Feyzullah! Bana olan saygı, sevgi ve kulluğunu Ebu Halid üzerinden göster... Ebu halide olan hizmetine bakacağım... beni çok seviyorsan Benim sana özel bir misafir olarak gönderdiğim Ebu halidi çok iyi ağırlar ve ona hizmet edersin... Eğer ona hizmette kusur edersen ya da az ilgilenirsen demek ki bana olan saygın ve sevgin azmış.”

Bu duygularla Ebu halidi bekliyordum... Nihayet uçak indi ve tebessümlerle Ebu halid’i karşıladım... Ticari taksiye binip Sultanahmet’e doğru yola çıktık... Otele varıncaya kadar İstanbul’u tanıtmaya çalıştım...

Taksiden daha inmeden ücreti ödedim... Ebu halid çok şaşırmıştı ve engel olmaya çalıştıysada başaramadı... ‘neden böyle yaptın? Dediğinde, ‘sana sonra açıklayacağım’ dedim...

Cuma günü hava çok yağışlıydı... Fazla gezememiştik... C.Tesi günü için istersen Yalova’ya gidebiliriz dedim... Zaten düşünüyormuş, teklifimi kabul etti... Bu kez kendisine;

Otobüsle mi gidelim yoksa feribotla mı? Dedim... Ulaşım saatlerini de söyleyince feribotu tercih etti. Ertesi sabah oteline geldim ve taksiyle Yeni kapı iskelesine gelip feribota bindik... Yine hem taksi hem de feribot bilet parasını ben verince şaşkınlığı daha da arttı... Çünkü arkadaşının arkadaşı ücretini ödüyordu!

Merkezde bir camiinin yanındaki çay ocağında çayımızı yudumlarken bana neden böyle yaptığımı anlatmamı istedi... Ona;

• Ebu halid...! ben seni görmüyorum! Sen Ebuzer’in arkadaşı değilsin...! Sen Allah’ın özel misafirisin! Seni nasıl otelde götürürüm ki! Seni Allah’u teala bana gönderdi ve sana olan hizmetimi görmek istiyor... Ben senin üzerinden Allah’a sevgimi ıspat edeceğim...! Benim seninle işim yok! Bana karışamazsın! Ben sana hizmet edeceğim sevap alacağım, sen de Allah’a teşekkür etmek için secde edeceksin sevap alacaksın... Kimse kimsenin işine karışmasın!” Dedim...

Ebu Halidin dudağını bıçak açmadı! Ebu Halid neye uğradığını şaşırmıştı... O gündür bugündür arasıra yazışırız... Yine o gündür bu gündür karşıma çıkan bütün insanları Allah’ın bana gönderdiği özel misafir olarak algılamaya çalışıyorum...

Eğer kardeşliğimizi Allah’ın özel misafiri olarak algılarsak inanın mükemmel bir kardeşlik örneği sergiler ve yaşarız...