Acı haber geçen gün geldi. Hangi acı haber diyeceksiniz. Hani şu İsviçre-Avusturya ortak yapımı ve Türk milli takımının da katılacağı Avrupa Futbol Şampiyonası final oyunları için tek bir Türk hakeminin dahi turnuvaya dahil edilmemiş olması şeklindeki haber… Ne acı, ne acıklı!

Peki, biz bu hale neden düştük? Şimdi bizi bu hallere düşürenler, timsahın gözyaşlarını döküyorlar. Hakemleri didik didik ettikleri programlar sonucu Türk hakemliğinin buraya geldiğini en sonunda kendilerini fark ettiler. Ama iş işten geçti. Baksanıza milli takımın da boy göstereceği bir turnuvada yine Türk hakemi yok.

Peki, bir soru daha… Bunlar kim? Bunlar, yayıncı kuruluşun yönetimindekiler ve onların burada ekrana oturttukları hakem eskileri… Dün Cine-5, Teleon, bugün Digitürk… Yani maç yayınları havuza girip de ihaleler sonucu yayıncı kuruluşlara pazarlandığından beri, Türk hakemliği liğme liğme edilip doğrandığından beri, bu hallere düştük. Hakemler, düdüklerini sağlıklı çalmada, ya da hemen çalmada hep tereddüt ettiler. Acaba akşama Şansal kardeşimiz, Erman dostumuz, Ahmet arkadaşımız ne derler diye hep korka korka maç yönettiler. Hatta futbolcular, yöneticiler, basın mensupları maç çıkışlarında, “Akşama Erman söyler” diye maçı yöneten hakemleri hiçe saydılar. Yayıncı kuruluşların akşamları doğradıkları hakemlere MHK’ler de dinlenme cezaları vererek suça ortak oldular. Şimdi tutmuşlar, ligin ikinci yarısından itibaren hakem kararlarını tartışmayacaklarmış. Sadece ekrana pozisyonu getirip, yorumu halka bırakacaklarmış. Vah vah!

Bu satırların yazarı, bundan dört veya üç sene önce Haluk Ulusoy’a şunları söylemişti: “Başkan, yayıncı kuruluş kim olacaksa, yapacağınız sözleşmeye hakem kararlarının dün olduğu gibi tartışılamayacağı maddesini mutlaka koyun. Yoksa bu ülkede hakem kalmayacak. Kimse de bu işe talip olmayacak. “Ama ne yazık ki, spor programlarını sadece hakemleri asmak olduğunu sananlar bu maddenin girmesine asla razı olmadılar. Federasyon da para gelecek diye hakemlerini aslanların ağzına atmaya devam etti.

Şimdi sonuç ortada… Türk hakemliğini buraya getiren, yönetici, futbolcu, medya mensubu kim varsa, Eminönü’nde harika kına satıldığını duyurmak isterim… Güle güle yakın!