Şu sıralar bir PKK’lıya “Selahaddin” dersen ne olur? 

Öldürülmezsen eğer, her türlü belâya hazır ol! Çünkü adamların en fazla tüylerini diken diken eden, en fazla yerinden sıçratan isim Selahaddin!

Tabiî bunun bir de “tin”lisi var; yani Selahattin! O zaten malûm örgütten ve gerçek Selahaddin’in yüzde yüz zıddı. 

Yüksekova’ya binbir güçlükle, büyük paralar harcanarak bir hava limanı yapıldı... Adı “Selahaddin havalimanı.” Bunun en çok Kürtleri sevindirmesi gerekmez mi? 

Aksine, engellemek için ellerinden geleni yaptılar. Neyse hava alanı açıldı, bu defa da uçak seferlerini engellemek için ellerinden geleni yaptılar. 

Şu sıralar Selahaddin hava alanı iptal! 

Tıpkı Selahaddin Eyyübi’nin iptali gibi!

“Ne Eyyüplü Selahaddini istiyoruz, ne Selahaddin hava alanını!”

“Ey Kürt! Titre ve kendine dön!” demeyeceğim.

Eğer Selahaddin Kürt’se, bunlar asla değil. 

Neden böyle düşünüyorum?

Kendimi Selahaddin’e mensup olarak hissediyorum. Eğer onun çağında yaşasaydım, onun ordusunun binlerce Oğuz okçusu arasında yer alır ve Haçlılara karşı şerefle savaşırdım. Ölürsem gerçek şehid, kalırsam gerçek gazi olurdum...

Bundan daha büyük bir şeref dünüşünülebilir mi?  

Ya bu “Kürtlük” iddiası ile savaşanlar? Bunların Haçlılarla kavgası yok. Aksine onların beşinci kolu. Bunların ölüleri olsa olsa “niyazi” olur! Dirileri ise katil!

Kendimi Selahaddin’e mensup hisetmemin birçok sebebi var. 

Elhamdülillah müslümanım!

Bunlar müslümanlığı Kürtlüğü yozlaştıran bir din olarak görüyorlar. İslâmdan nefret ediyorlar, dinsizliği, zerdüştlüğü yüceltiyorlar. Halka şirin görünmek için bazı dinî motifler kullandıklarına bakmayın. 

İslâm kahramanı Selahaddin yüzyılımızda yaşasaydı, Haçlılardan önce onların coğrafyamızdaki uzantısı olan terör ürgütü ile savaşırdı. 

Selahaddin hem Arap, hem Türk, hem Kürt!

Bunlar ne Arap, ne Türk, ne de Kürt! Bunlar bambaşka bir kavim... Çünkü Selahaddin’in yolunu terk etmişler. O yolu terk edenler –ki o yol Hz. Muhammed’in yoludur- İslâm milleti dışında diğer “tek milet”e dâhil olurlar. 

“Küfür tek millettir!”

Kendimi Selahaddin’e mensup hissetmemin başka sebepleri de var. O Selçuklu devlet geleneğinin sürdürücüsü Musul ve Haleb Atabeyi Aksunguroğlu İmadeddin Zengi’nin yanında yetişti. Onun devlet anlayışını sürdürdü. Müslümanı dost, kâfiri düşman bildi. Adaleti esas aldı. 

Sadece bu mu? 

Düşmanına dahi kahpelik, kancıklık etmedi. Onlarla savaşırken bile insan haysiyetini gözetti. Sözünün eriydi, ahlâklıydı, vicdan sahibiydi, dürüsttü. Onun âlicenablığı batılıları hayran bıraktı. Gerçek şovalyeyi onun şahsında tanıdılar. Böyle birinin hiçbir müslüman kardeşini bilerek öldürmesi düşünülebilir mi? 

İşte terörist bozuntularını en çok rahatsız eden de bu! Bunlar savaşırken de ahlâksız! Az masum insan, kadın, çocuk katletmedi bu vicansızlar. Uykuda öldürdüler, kancıkca tuzak kurdular, kahpece mayınla parçaladılar... 

Bunların işi, müslüman öldürmek, Türk katletmek!

Halbuki Selahaddin’in kardeşleri Türk isimleri taşıyordu: Turanşah, Tuğtekin ve Börü... Oğullarından ikisine de Ağar ve Turanşah adını vermişti.  

Bu teröristlerle savaşan askerlerimizin parolası “Selahaddin” olmalı. Teröristleri gördüklerinde, yüksek sesle: “Selahaddin geliyor!” diye bağırmalılar. Bu ismi duyduklarında kanları başlarına sıçrayan teröristlerin büyük bir maneviyat bozgununa uğrayacaklarından şüphem yok! 

Ey vicdansızlar, savulun Selahaddin geliyor!