Allah’ın varlığını hisseden bir insan hayatının neredeyse her alanında Allah ile muhabbet halindedir… Bu muhabbet ilerledikçe kalpte Allah’a kavuşma özlemi peyda olur… Allah’ın huzuruna çıkma sahnesini göz önüne getirir ve o görüşmede sıkıntılar yaşamama adına daha çok salih ameller işlemeye çalışır:

“Ey Muhammed, de ki: "Ben de sizin gibi ancak bir beşerim. Bana, ilahınızın ancak bir ilah olduğu vahiy olunuyor. Kim rabbine kavuşmayı istiyorsa salih amel işlesin ve ibadette hiçbir şeyi rabbine ortak koşmasın".[1]

İmam Taberi şöyle tefsir eder:

Ey Muhammed, de ki: "Ben de Âdem’in soyundan gelen bir beşerim. Allah'ın bana öğrettiği şeyler dışında hiçbir bilgim yoktur. İbadet etmeniz ve kendisine ortak koşmamanız gereken ilahınızın ancak tek bir ilah olduğu bana vahiy olunuyor. Kim rabbinin huzuruna çıkmayı ümit ediyor, onun cezalandırmasından korkup mükâfatını istiyorsa o kimse salih ameller işlesin, Rabbine ihlasla ibadet etsin. Rabbine ibadette hiçbir şeyi ona ortak koşmasın".

 Allah’a kavuşmak isteyen bir insanın kalbinden dünya sevgisi çıkarılmıştır… Artık onun kalbinde gereksiz hiçbir varlığın adı yazmaz:

"Allah Teâlâ Hazretleri diyor ki: Ben, kulumun benim hakkımda yaptığı zanna göreyim. O, beni zikretti mi onunla beraberim. Eğer o beni nefsinde zikrederse ben de onu onunkinden daha hayırlı bir cemaat içerisinde zikrederim. O bana bir karış yaklaşırsa ben ona bir zira yaklaşırım, o bana bir zira' yaklaşırsa ben ona bir kulaç yaklaşırım. O bana yürüyerek gelirse ben ona koşarak giderim."[2]

Allaha yakınlaştıkça salih ameller kolaylaşır, salih ameller kolaylaştıkça da Allah’a daha da yakınlaşmalar olur…

Allah’a kavuşmak isteyen bir insan günün her anında kendini hazır hisseder… Ölüm meleğinin gelişi onu korkutmaz. O bilir ki Allah’a kavuşmak ölüm meleği ile tanışmadan gerçekleşmez… Hele de Allah’ın da o kuluna kavuşmak istediği bilgisi kişinin kalbinin çok daha farklı atmasına sebep olur:

“Kim Allah’a kavuşmak isterse Allah da o kimseyle kavuşmak ister Kimde Allah’a kavuşmak istemezse, Allah da o kimseye kavuşmaktan hoşlanmaz”[3]

Allah’a kavuşmak demek Allah’ı görür gibi olup varlığını tüm hücreleriyle hissetmek demektir… Bu his doğal olarak dünya ve içindekilerini siyah-beyaz olarak gösterecektir… Bu durum birazdan kalkmaya niyetlenen bir misafirin son rötuşları gibi davranış sergiletecektir… Artık o kişi vedaya hazırlanmış demektir… Çünkü bizzat Allah’ı görür gibidir… Allah’ı görür gibi olmak demek Allah’ın bütün vaadlerine güven duymak demek olacağından o kişi artık Allah’a kavuşmak için ölüm meleğini gözlemeye başlayacaktır…