Dünyadaki haber ağına hakim ana medya kanalları, haber ajansları Obama'nın seçilmesini Amerika adına imaj kampanyasına dönüştürdüklerini rahatça söyleyebiliriz. Amerikan seçimlerini bir zenci olarak Obama mı kazandı yoksa yeni Amerikan imajı mı kazandı? Zencilerin kazanıp kazanmayacağı tartışılabilir ama Amerika'nın kazandığı kesin.

Obama'nın başkan olmasının sembolik anlamından yola çıkarak tüm dünya için Amerikan kabusuna dönüşen Amerikan rüyası yeniden pompalanmaya başladı. Meğer bu rüyayı görmek isteyen ne kadar çok kalem varmış. Bir siyah maske ile aklanan Bush imajı… Burada en dramatik konumda olanlar ise İslam dünyasının okumuşları ve yazanları. Obama ile bir anda işgalin, dökülen kanların üstüne adeta sünger çekenler, çöken bir medeniyete karşı İslam muştusunu karartarak alternatif olmaktan çıkarma operasyonlarını unutturmaya çalışıyorlar. Bu bağlamda geçtiğimiz Pazar günü TvNet'te Yusuf Armağan tam da bu sorunu konuşmak istediğini söyleyince geri çeviremedim. Genelde uzak durmama rağmen bu samimi çabaya kayıtsız kalamazdım.

Obama Amerika'nın dünya politikasında bir değişiklik yapacak mı? Buna özetle şu söylenebilir. Amerika her şeyden önce bir imparatorluk ve “Küresel Roma” imparatorluğu gibi haraç alarak ayakta durabiliyor. Amerika bir imparatorluğa dönüştüğünden beridir dünyadan haraç toplamaktadır. Ancak düşüşe geçen, geri çekilen, çökmekte olan bir imparatorluk olduğunu da unutmamalı. Bu tür imparatorluklar çöküş dönemlerinde son derece tehlikeli de olabilirler. Zafiyeti ve tehlikesi de burada çöken Amerikan imparatorluğunun.

Obama bu süreci tersine çevirecek durumda değil. Amerikan sisteminde zaten bir başkanla ya da bir hükümet değişimiyle radikal dönüşüm yaşanması beklenemez.

Evet, Obama Irak'tan çekilmekten yana. Zaten Bush daimi askeri üsler kurup Irak anayasasına koydurduğu maddelerle bir tür sömürge ilişkisini tesis ettikten sonra çekilecekti (Kosova'da olduğu gibi) ve nitekim bu takvime bağlandı.

Diğer taraftan Afganistan'da daha şiddetli askeri güç kullanmaktan bahsediyor. İran konusu bundan böyle daha tehlikeli bir sürece evrilebilir.

Tüm bunlardan başka Obama'yı Bushlaştıracak cephe Afrika'da açılabilir. Asıl küresel rekabet Afrika'da yaşanıyor çünkü. Avrupa ve Japonya'nın enerji hatları olan Ortadoğuyu askeri olarak kontrol altına aldıktan sonra Afrika'ya yöneleceği muhakkak. Afrika'da Bush döneminde yapılan alt yapı çalışmaları Obama döneminde gerçek yüzünü gösterecek gibi görünüyor. Kuzey Afrika'dan, Mağrip'ten Orta Afrika'ya inen yol çalışmalarından (1950'lerde Türkiye'de Amerikan desteği ile yapılan yollarla NATO stratejisi arasındaki ilişkiyi hatırlatmakta yarar var) Hind okyanusunda sıralanan askeri üslere kadar yapılan lojistik hazırlığın bir anlamı olmalı.

Afrika aynı zamanda Amerika'nın Çin'le rekabet ettiği en büyük alan. Çin Afrika'da yatırımlar yaparak özellikle petrol ihtiyacını karşılamayı düşünüyor. Bu amaçla Sudan'la önemli ilişkilere girişti. Afrika'nın en büyük ülkesi ve en büyük petrol rezervlerinden birine sahip olan Sudan'daki iç savaş görüntülerinin dünya gündemine gelişine biraz da bu açıdan bakmalı. Sudan'da petrol çıkan her bölgede silahlı isyanların çıkıyor olması tesadüfi olabilir mi? Güney fiilen koparıldı, petrol bulunmasıyla birlikte alevlenen Darfur sorunu yabancı müdahaleye açık şekilde duruyor.

Sudan örneğini çoğaltmak mümkün. Ancak son günlerde Hind okyanusunda artan korsan faaliyetlerinin Afrika'daki Çin-Amerikan rekabetiyle ilişkilendirmemek mümkün değil. Fransız, Suudi Arabistan, Türk gemilerinin peş peşe bu kadar kolayca kaçırılması karşısında sessiz kalınmayacağı açık. NATO üyesi ülkelerin gemilerinin kaçırılması doğrudan Amerika ve NATO müdahalesi için zemin hazırlaması, yani kışkırtılması söz konusu. Irak'a olmayan gerekçelerle saldıran Bush'a karşı Obama'nın en büyük itirazı, somut gerekçe ve hedefler yerine varsayımlar üzerine hareket etmesiydi. Bu nedenle Pakistan'a saldırmaktan, Usame Bin Ladin'i yakalamaktan, İran'ın somut nükleer çalışmalarını engellemek stratejisinden bahsediyor Obama.

Afrika'da en büyük küresel rakibinin önünü kesmeye çalışan Obama yönetimindeki bir Amerikanın elinde yeterli somut gerekçeler şimdiden oluşmuş görünüyor. Üstelik siyah bir başkan beyaz adam tepkisini de çekmeyebilir. 'Beyaz yüze siyah maske'nin anlamı bu olmalı.