Biz­de dev­let, çok uzun za­man­lar Er­me­ni me­se­le­si­nin üze­ri­ne ka­lın bir şal ört­tü. Ne­sil­ler bî­ha­ber ye­tiş­ti. Dev­le­tin yap­ma­sı ge­re­ke­ni ya­yın­la­dı­ğı eser­ler­le fe­da­kâr ki­şi ve ku­rum­lar yap­tı. Biz­de göz­ler ka­pa­tı­lır­ken Er­me­ni ta­ra­fı da baş­ka hiç­bir dert yok­muş gi­bi sa­de­ce ve sa­de­ce bu­nu gör­dü. Er­me­nis­tan, di­as­po­ra bur­ju­va­zi­si­nin fi­gü­ra­nı ola­rak kul­la­nıl­dı.
İki ay ön­ce­si­ne ka­dar.
İki ay ön­ce sa­yın Cum­hur­baş­ka­nı Ab­dul­lah Gül, mil­li maç için kal­kıp Re­van’a git­ti. Er­me­nis­tan Cum­hur­baş­ka­nı Serj Ser­kis­yan’la bir ara­ya gel­di­ler. Er­me­ni­ler ne­re­dey­se bay­ram ede­cek­ler­di. Ar­dın­dan dı­şiş­le­ri ba­kan­la­rı New York’ta top­lan­dı­lar. İs­tan­bul’da iki dev­let re­isi­cum­hur­la­rı­nın bu­luş­ma­sı ko­nu­şu­lu­yor­du. İl­ham Ali­yev’le Serj Sar­kis­yan Mos­ko­va’da ko­nuş­tu­lar. Türk ve Er­me­ni dı­şiş­le­ri ba­kan­la­rı bir ma­sa et­ra­fı­na otur­du­lar. Oh de­dik, so­nun­da bir kan­gren iyi­le­şe­cek, her­kes ar­tık işi­ne gü­cü­ne ba­ka­cak...
Tam bun­la­rı dü­şü­nür­ken, özür di­le­me kam­pan­ya­sı baş­la­tıl­dı. Bu an­lam­da özür di­le­mek ak-ka­ra man­tı­ğı­dır. Ak-ka­ra, doğ­ru-yan­lış, evet-ha­yır tek baş­la­rı­na bir şey de­ğil­dir. Onun için izah­lar, es­ba­bı mu­cib­ler, tez­ler, sa­vun­ma­lar vs. var­dır.
Kam­pan­ya, ta­rih­te ilk de­fa Tür­ki­ye-Er­me­nis­tan ya­kın­laş­ma­sı baş­lar baş­la­maz or­ta­ya çık­tı. Bu za­man­la­ma te­sa­düf ola­maz. Ni­çin? Çün­kü ih­ti­laf de­vam ede­cek, kin sü­re­cek, kav­ga bit­me­ye­cek ki em­per­ya­lizm böl­ge­ye mü­da­ha­le ede­bil­sin.
Türk ve Er­me­ni dev­let adam­la­rı, ko­nu­şur­ken aman özen­li bir dil seç­sin­ler.
Em­per­ya­liz­min oyu­nu­na gel­me­ye­lim.
Er­me­ni­ler em­per­ya­lizm sırt­lan­la­rı­nın par­ça­la­dı­ğı ken­di va­ta­nı da olan Os­man­lı mül­kün­de bi­za­ti­hi em­per­ya­liz­min te­tik­çi­si ola­rak hem ken­di­ne et­ti hem bi­ze. Ha­ta­lar tek­rar­lan­ma­ma­lı.
Özür di­le­me kam­pan­ya­sı­na im­za ko­yan her­kes de art ni­yet­li de­ğil. Fa­kat bir oyu­nun mal­ze­me­si ol­ma­ma­ya dik­kat edil­me­li.
Ni­te­kim iş­te ba­kı­nız Ab­dul­lah Gül’ün an­ne­si Er­me­ni di­ye bir laf or­ta­ya atıl­dı. Ne var bun­da? Kim an­ne­si­ni seç­me hak­kı­na sa­hip. Er­me­ni’yken Müs­lü­man ola­rak ter­te­miz bir ha­yat­la bu va­ta­na ter­te­miz bir ev­lat ye­tiş­tir­miş bir ana­nın elin­den öpü­lür. Hat­ta Müs­lü­man ol­ma­mış bi­le ola­bi­lir­di. Kal­dı ki ne ka­dar doğ­ru? Bel­den aşa­ğı vur­mak ne­re­le­re ka­dar ta­şı­nı­yor. İla­hî cil­ve­ye ba­kı­nız, bu ham id­di­anın nam­lu­ya sü­rül­dü­ğü gün Müs­lü­man ol­muş bir Fran­sız Aka­de­mis­yen -Eva de Vit­ray Me­ye­ro­vitch- va­si­ye­ti ge­re­ği Haz­re­ti Mev­la­na’nın göl­ge­si­ne def­ne­di­li­yor­du... Bu coğ­raf­ya mil­let­ler ter­ki­bi­dir. Bu za­vi­ye­den ba­kın­ca bil­has­sa da teh­cir yü­zün­den Türk ve Er­me­ni mil­let­le­ri ay­nı za­man­da ak­ra­ba­dır. Kök­süz, tat­lı su ay­dın­la­rı, yüz yıl ön­ce­ki teh­ci­ri unut­ma­dık­la­rı gi­bi Müs­lü­man­la­rın ba­şı­na ge­len­le­ri de unut­ma­sın­lar, ASA­LA’nın şe­hit et­ti­ği el­çi­le­ri, Ka­ra­bağ’da­ki vah­şi Er­me­ni me­za­li­mi­ni de unut­ma­sın­lar. Er­me­ni­le­rin Dağ­lık Ka­ra­bağ’da iş­le­dik­le­ri kat­li­am, eza-ce­fa, zu­lüm ya­şa­yan­lar ta­ra­fın­dan an­la­tıl­mış ola­rak el­de mev­cut. Biz ne oku­ma­ya da­ya­nı­yor, ne fo­toğ­raf­la­ra ba­ka­bi­li­yo­ruz.
Dün­ya dev­let­le­rin­den de bi­zim kök­süz ay­dın­la­rı­mız­dan da ri­ca edi­yo­ruz.
Bu me­se­le­yi kur­ca­la­ma­yın.
Biz he­lal­le­şi­riz.
Kar­şı­lık­lı ol­mak kay­dıy­la özür de di­le­riz. İç içe de ya­şa­rız.
Biz Er­me­ni­ler­le ay­nı ta­ri­hin, ay­nı kül­tü­rün ay­nı top­rak­la­rın ço­cuk­la­rı­yız.