Günlerdir “soykırım” kelimesini kullanmamak için direnmekteyiz. Ağır bir itham. Sarfından sürekli imtina ettik. Cinayet dedik, katliam dedik, imha dedik, vahşet dedik. Ama şu gelinen noktada İsrail’in yaptığını ancak ve yalnız jenosit/soykırım kelimesi izah edebilir. Adını doğru koymak lazım. Soykırım bu değilse nedir?
Bir devlet terörü yaşanıyor. Bir devleti yönetenler, politik ikballeri uğruna bir ırkı yok etmek için bütün imkânlarını kullanmaktalar. Hastaneler vuruluyor, basın merkezleri vuruluyor. BM binası vuruluyor...
Bu zulümler işlenirken Yahudiler, yüksek yerlere çıkıp alkış tutmaktalar. Bu alkışları tutanların, zevkten sadistçe dört köşe olanların bundan böyle Nazilerden şikâyet hakkı olamaz. Senin başkasına reva gördüğünü bir üçüncü taraf da sana reva görmüş.
İsrail’de ırkçılık hortlamış durumda.
Bölge barışını sarsıyor...
İhtilaf, asla bir İsrail-Hamas çatışması değil. Bebeğin, çocuğun hastanedeki hastanın, haber yapan gazetecinin, işinin başındaki diplomatın Hamas’la ne alakası var? Bir iktidar uğruna bu kadar alçalma olmaz. Kin, gayz, nefret bu kadar devam eder miymiş?
İsrail mahvediyor. Dünya seyrediyor. Bunun yüzde birini Türkiye, faraza Rumlara karşı yapsaydı o dünya çoktan ayaktaydı. Aynı dünya Türkiye’nin bir asır evvelki mecburi bir Ermeni yer değiştirme operasyonunu bugün bile en sert şekilde gündemde tutarken gözleri önünde cereyan eden soykırımı görmeyen kör olmuştur.
Sağduyu sahibi Yahudiler, düşmanı başka yerde aramasınlar. Yahudi’nin düşmanı, İsrail’in başında. Bu devleti yönetenler; Yahudi aleyhtarlığı/anti semitizmi bizzat kışkırtmaktalar. Bu yüzden itidal asabiyete dönüyor. Bugün “hepimiz Filistinliyiz” sözü şüpheniz olmasın ki artık “hepimiz Hamas’ız” olacaktır. Şimdi el Fetih ve Hamas yok. Elindeki taştan gayrı mermisi bulunmayan haysiyetli bir milletle o milleti yok etmek için her zulmü mubah sayan canavar silahlara sahip bir devlet var.
Fakat İsrail yanlış yapıyor.
Bu kafayla giderse sonsuza kadar huzura hasret kalacaktır.
İdealizmi hiçbir atom bombası yok edemez.