Cezayir’li…
Afganistan ve Bosna mücahidi…
Sol bacağını Afgan topraklarından firdevse göndermiş…
Aynı bacağını bu kez sırp kurşunu yoklamış…
İki şehid hanımıyla evli…
Eşleri kendisine; senin yerin dağlar demiş…
Peki, demiş ve Çeçenistan yollarına düşmüş…
Ve bir fidan gibi çeçen topraklarına dikilmiş…
Allah şehadetini kabul etsin…

O kardeş diyor ki; Cihad beldelerinde;
Şehadete giden yol altı merhaleden geçer;
1- Cihad beldelerinde az konuşup çok iş yapacaksın.
2- Pazartesi ve Perşembe oruçlarını kaçırmayacaksın.
3- Gece namazına önem vereceksin.
4- Dilin sürekli zikirle ıslak kalacak.
5- Kur’an okuyacaksın.
6- Kardeşlere hizmet edeceksin…

Afganistan ve Bosna tecrübesini Türkiye’li bir mücahidle paylaşan Cezayirli kardeşimizin gözlemleri neticesinde ulaştığı bu beş maddeyi sizinle paylaşmak istedim…

Cihad beldelerindeki mücahidler firdevsin kapısında kamp kurmuş birer cennet sevdalılarıdır… İmanları bir mıknatıs gibi çekmiştir kendilerini sevdiklerinden en sevdiklerinin yanına… Kalplerindeki tüm eş, çocuk, anne-baba, mevki, makam ve dünya sevgisini memleketlerine bırakmış, kalplerini sadece Allah sevgisine tahsis etmişlerdir…

Cihad beldeleri imanın ve Allah sevgisinin ispat edildiği güzel topraklardır… İmanın zirveye çıktığı o beldelerde küfür, bir sineğin kanadı kadar güçsüz gözükür… Bu, dağlardan net izlenir…

Cihad beldeleri kardeşliğin doruğa çıktığına şahit olursun… Gece wc ihtiyacın için kalkıyorsun ve kapta sıcak su var… Kim koymuş bilmiyorsun… 6.maddeye yazdığımız harfiyyen işlenir… Mutfak çak hareketlidir… Ciddi bir hizmet yarışı… Ve operasyonlarda ilk firdevs yolcuları genelde aşçılar olur…

Cihad beldelerinde gece…

Gündüz savaşçıları enerjilerini gece depolarlar… Gecenin sessizliğini gözyaşları karışığı hıçkırıklar bozar… Aman Allah’ım firdevs bu kadar mı yakın hissedilir! Okunan her ayet firdevse yakınlaştırır…

Dün aynı sofrada kahvaltı yaptığın bir kardeşinin cansız bedeni az önce kampınıza gelmiş… Sanki huriler gıdıklamış… Sanki rüya görüyor da melekler güldürüyor… Kardeşinizin cesedi sıcacık… Vallahi ölü diyemiyorsun…

Bedene isabet eden her bir şarapnel parçası adeta gıdıklamış kendilerini… Yüzlerindeki her bir tebessüm ; Ruhun çıkmasının şehide vemiş olduğu acının haşere ısırması gibi olduğu hadisini ne kadar da doğruluyor…

Cihad beldelerinde şehid olan kardeşlerin çoğu bu 6 merhaleden başarıyla geçerek firdevs diplomalarını almışlardır.(İnşaallah tabii)

Anlattıklarını kanıyla ispatlayan Cezayir’li kardeşimizden sizlere aktarmış bulundum… Şimdi boş bir A4 kağıdına şunları yazalım ve cevabı üzerinde uzun uzun düşünelim;

1- Niçin yaşıyorum.?
2- Nasıl ölmek istiyorum?
3- Ölüm seçeneğim nasıl yaşamamı gerektirir?
4- Hangi etkenler firdevs düşüncesine engel teşkil ediyor?
5- Eş, çocuk ve dünya malıyla nasıl imtihan oluyorum?
6- Kalbimdeki bu sevgileri nasıl minimun düzeye indiririm?
7- Allah sevgisini nasıl artırırım?
8- Ölüm korkumu nasıl yenerim?

Not; Şehadete giden yol illada bu 6 merhaleden geçmez tabii… Bazen ilk ikisi bile yeterli olurmuş…

Rabbim firdevslik bir hayat ve ölüm nasip etsin… Amin.