Baştan söyleyeyim. Ben dün neredeyse bütün gün çeşitli kanallara bağlanıp ne kadar üzüldüklerini anlatan gazeteciler kadar Türkan Saylan'ın ölümüne üzülmedim. Şahsen tanımadığım, yakın sıcak ilişkim olmamış insanların ölüm haberine fazla üzülemem. Hiç üzülmem demiyorum ama ancak makul bir noktaya kadar.
Dün sabah saat 07.00'de televizyonu açtım. Amacım dünyada olup bitenler hakkında günün ilk haberlerini almaktı. Ama bu maalesef olamadı. Televizyon kanalları açısından dün dünyada sadece tek bir haber vardı. Türkan Saylan'ın ölümü ve bunun hakkında görüşleri sorulan yazarlar ekrandaydı. Birkaç bağlanılma talebini reddettim, çünkü diyeceğim bir şey yoktu. Kendimi zorlayarak üzgün görünmek istemiyorum. Aslında çok derinimden hissetmediğim üzüntümü anlatma sahtekarlığını hiç istemiyorum...
Eğer bu tür soru üzerine bir kişi kalkıp 'Çok sevindim iyi ki öldü' derse bu tabii ki ilginç olabilir ve ancak bu haber olur tabii ki... Ama böyle düşünse bile bir insanın bunu canlı yayında söyleyebileceğini sanmıyorum. (Her insanın ölümüne sevinebilen insanlar da olması doğaldır. Hatta benim durumumda sevinenlerin bile çoğunluk olması muhtemeldir).
Bu durumda ne oluyor; saatler boyunca birbiri ardına birtakım insanlar telefonla ne kadar üzüldüklerini ve hepimizin başının sağ olmasını gerektiğini anlatıp durdular. Tamam ben de ilk duyduğumda 'Ah yazık keşke olmasaydı' dedim ama üzüntüm o kadardı işte,10 saniye filan sürdü. Gün boyu dövünüp matem tutacak değilim herhalde.
Eğer bir kanala bağlanmayı kabul etseydim, Türkan Hanım'ı erken öldüren nedenin, onun kısa süre önce Fazıl Say'ın konuşmasını dinlemek zorunda kalmış olmasının olduğunu, geçen hafta onun konuşmasını dinlemek zorunda kalan Türkan Hanım'ın ölümünü isteyerek, böyle bir şeye bir daha muhatap olmamak için öne çekmiş olabileceğini anlatacaktım.
Fazıl Say'ın çeşitli konularda fikirleri de var maalesef. Bunları kendisine saklasa pek bir sakıncası olmayabilir de; o arada bir, başka insanların da bunları duymak istediğini zannederek konuşuyor. Fikri olmayan insanların yazmasına ve de konuşmasına izin verilmemeli bence. Çünkü bu sadece vakit israfına neden oluyor. Bu tür bir yasaklama getirilirse Türk basındaki köşe yazarı sayısı aniden yüzde 90 azalır, ilave yarar olarak Fazıl Say da mecburen susar.
Aklınıza gelen her isim anlattı sabah vakti ne kadar da üzgün olduklarını. Bu iki saat filan sürdü. Ben hem hiçbir haber alamadım hem de sabah eğlencemden mahrum kaldım.

YAZININ DEVAMINI OKUMAK İÇİN LİNKE TIKLAYINIZ