IMF ve Dünya Bankası, kesenin ağzını açtı: Gelişmekte olan ülkelere bu yıl 250 milyar kredi verilirken 2010 yılı için 750 milyar dolar kararlaştırıldı. Gelişmekte olan ülkeler, G-20’nin G-7’sine eklenen 13 devlet ve benzerleridir. 13’ün içinde Türkiye de var. Bundan dolayı IMF’nin bize 50 milyar dolar kredi teklif edeceği sözü dolaştı. Sayın Başbakan ve Sayın Babacan ne te’yîd, ne tekzîb ettiler.
IMF’nin 2001’de -şüphesiz Amerika’nın emriyle- bize oynadığı oyun artık açığa çıktığından, Erdoğan hükûmeti şimdi
-aslında ortağı bulunduğumuz- bu kuruluşla imza atmak için derinlemesine düşünüyor. Ecevit’in durumuna düşmek istemiyor. Gene Amerika’dan ekonomi bakanı ithal etmek zorunda kalmayalım diye...
IMF ve Dünya Bankası’nın yıllık zirvesini İstanbul’da yapması, Türkiye’nin 13 gelişen devletin başında geldiğinin göstergesidir. Amerika ile zıtlaşmaz, ayrı kutuplara düşmezsek, çok ülkenin göz diktiği bu koltuğu muhafaza edebiliriz. Rahat bir koltuktur, uykuya dalmadan oturabilmek büyük hünerdir.
İstanbul Zirvesi, muhteşem geçti. Harbiye’deki İstanbul Kongre Merkezi’nin yerin 7 kat altındaki muazzam salonu 186 ülkeden gelen 15.000 kişi ve çoğu yabancı 1062 gazeteci tarafından çok beğenildi. Kalkınan Türkiye’nin sembolü gibi idi. Ağzına kadar dolup taştı.
IMF Başkanı Dominique Strauss-Kahn ve Dünya Bankası Başkanı Robert Zoellick, evrensel krizin alçalma periyoduna girdiğini, fakat daha bir iki kötü yıl geçeceğini söylediler. Bugünkü Almanya cumhurbaşkanı, Dünya Bankası başkanlığında bulunmuştur. Avrupa ekonomisinin başını çeken Almanya da, refahının bozulmaması için, gelişen ülkelere yakın davranacaktır. Çok nüfuslu en yoksul ülkelerin ise durumu devam edecek (Özal’ın böyle bir öngörüde bulunduğunu hatırlıyorum).
Başbakan Erdoğan, zirve dışında, Yıldız Teknik Üniversitesi’nin açılışında da son derece ağırlıklı mühim bir konuşma yaptı. Gözleri hâlâ çöplükte demode eylemci komünistlerimizi de kınadı.