Nuh (Aleyhisselam)

* Evladım, sana bir nasihatta bulunacağım. Sen de onu aklına iyice yerleştir ki, unutmayasın. Sana iki tavsiyede bulunup, iki şeyden de sakınmanı salık veririm: Tavsiye edeceğim iki şeyin Allah’a tevekkülü artırdıklarını, Allah azze ve celle’nin de bunlardan memnun olup yarattıklarıyla arasını düzelttiğini gördüm.

Birincisi: “Subhanallahi ve bihamdihi” (Ona hamd ederek övmekle birlikte, Allah’ı tüm noksanlıklardan tenzih ederim.) sözüdür. Bu, yaratılmışların duasıdır, onlar bununla rızıklandırılırlar.

İkincisi: “La ilahe illallahu vahdehu la şerike lehu” (Allah’tan başka ilah yoktur, o birdir, onun ortağı yoktur.) sözüdür. Eğer gökler ve yer bir halka oluşturuyor olsalardı bu söz onları çatlatırdı. Eğer terazinin bir kefesinde olmuş olsalardı, bu söz onlara ağır basardı.

Sakınmanı tavsiye edeceğim iki şeye gelince, bunlar da, şirk ve kibirdir. Eğer kalbinde şirkten ve kibirden hiçbir şey olmaksızın Allah’a kavuşmayı başarabilirsen, bunu mutlaka yap.

İsa (Aleyhisselam)

* İnsanların, hakkında konuşmaları seni üzmesin. Söyledikleri şey yalansa, işlemediğin bir iyilik kazanmış olursun. Söyledikleri şey doğruysa da, cezasını hemen gördüğün için bir günahtan kurtulmuş olursun. (sf. 7)

* Hayır üç şeyle elde edilir: Konuşmakla, bakmakla, susmakla. Konuşması Allah’ı anmak için olmayan boşa konuşur, bakışları amaçsız olan, görülmesi gerekeni görmez, hiçbir şey düşünmeksizin susan boşa vakit geçirir. (sf. 8)

Muhammed (Sallallahu Aleyhi Ve Selem)

* Ben, haklı bile olsa tartışmayı bırakan kimse için Cennet’in kenar taraflarında, şaka bile olsa yalanı bırakan için Cennet’in aşağı kısımlarında, ahlakı güzel olan içinse cennetin en yüksek kısmında bir eve kefilim. (Ebu Davud, hd no:4800, el-Elbani “es-Sahiha”da hadisi sahihlemiştir. hd no:273) (sf. 9)

* Kimin kaygısı ahiret olursa, Allah onun zenginliğini kalbine yerleştirir, işini derleyip toplar ve dünya ona istemeye istemeye gelir. Kimin de kaygısı dünya olursa, Allah onun fakirliğini önüne koyar, işini dağıtır, dünyadan ise ona ancak kendisine yazılan az bir miktar gelir. (ez-Tirmizi, hd no:2465; İbn Mace, hd no:4105; el-Elbani “es-Sahiha”da hadisi sahihlemiştir, hd no:1325) (sf. 10)

Lokman (Aleyhisselam)

* Kötülük sahibinden sakın. O, çekilmiş bir kılıç gibidir, görünüşü hoşa gider ama bıraktığı sonuç çirkindir. Hiç kimseyi de görünüşünün çirkinliği ve elbisesinin eskiliği sebebiyle küçümseme, çünkü Allah kalplere bakar ve amellere göre karşılık verir. (sf. 13)

Ebubekir Es-Sıddık (Radıyalllahu Anhu)

* Ey Allah’ın kulları, siz sizin tarafınızdan bilinmeyen bir ecele doğru yol almaktasınız. Eğer Allah için amel ederek bu süreyi tamamlamayı başarabilirseniz, bunu yapın; ama bunu ancak Allah’ın yardımı ile başarabilirsiniz. Sizler için belirlenen vakitler (ecelleriniz) gelip de, sizi işlediğiniz kötülüklerin sonuçlarına ulaştırmadan önce hayırda yarışın. Zira bir takım topluluklar, bu ecellerin hep başkaları için olduğunu zannederek kendilerini unuttular. Sakın sizler de onlar gibi olmayın. (sf. 14)

Ömer İbnu’l-Hattab (Radıyallahu Anhu)

* Seni ilgilendirmeyen konuda konuşma, düşmanını tanı, güvenilir olan dışında dostundan sakın; Allah’tan korkan dışında güvenilir kimse yoktur. Fâcirle birlikte olma ki, sana fücurunu öğretmesin, sırrını öğrenmesin. İşini Allah’tan korkan dışında kimseye danışma. (sf. 16)

* Bir kimse, Allah’a karşı mütevazı olduğunda burnundan gem kalkar. (Zelil olmaktan kurtulup aziz olur.) Ona denir ki: “Kalk, Allah seni yükseltsin.” O kendince küçük ama insanların nazarında büyüktür. Bir kimse de büyüklenip haddini aştığında Allah onu yere çalar. Ona denir ki: Defol, Allah seni alçaltsın. O kendince büyük ama insanlar nazarında küçüktür. Hatta onlara göre domuzdan daha aşağılıktır. (sf. 18)

Ali İbn Ebi Talib (Radıyallahu Anhu)

* Evladım, şu dört şeyi ve ardından söyleyeceğim diğer dört şeyi aklında tut. Bunları bilerek hareket edersen zarar görmezsin: En büyük zenginlik akıllılık, en büyük fakirlikse ahmaklıktır; en kötü yalnızlık gururluluk, en şerefli soyluluk güzel ahlaklılıktır. Evladım, yalancıyla arkadaşlıktan sakın, zira o senden uzak olanı sana yaklaştırır, sana yakın olanı senden uzaklaştırır. Ahmakla arkadaşlıktan sakın, çünkü o sana iyilik yapmak isterken kötülük yapar. Cimriyle arkadaşlıktan sakın, çünkü o en çok ihtiyacın olan şeyi senden esirger. Facirle (günahkarla) arkadaşlıktan sakın, çünkü o seni çok ucuza satar. (sf. 21)

Abdullah İbn Abbas (Radıyallahu Anhu)

* Ey günah sahibi kişi, o günahın getireceği kötü sondan kendini güvende zannetme. Bir günah işlerken peşinden daha büyüğünü işlemek de vardır, zira günah işlerken sağındakinden ve solundakinden utanmaman işlediğin günahtan daha büyüktür, Allah’ın sana ne yapacağını bilmez halde gülmen günahtan daha büyüktür, günahı işlediğinde sevinç duyman günahtan daha büyüktür, günah işlemeyi kaçırdığın için üzülmen, başarsan işleyecek olduğun günahtan daha büyüktür, günah işlerken kapının perdesini hareket ettiren rüzgardan korkup da, Allah’ın sana bakıyor olmasından dolayı kalbinin titrememesi günahtan daha büyüktür. (sf. 23)

Abdullah İbn Mes’ud (Radıyallahu Anhu)

* Kur’an’ı bilene, gece insanlar uyurken ayakta olmakla, gündüz insanlar yerken oruçlu olmakla, insanlar sevinirken hüzünlü olmakla, insanlar gülerken ağlamakla, insanlar birbiriyle kaynaşıp konuşurken suskun olmakla, insanlar büyüklenirken huşu sahibi olmakla bilinmek yaraşır. Kur’an’ı bilene, ağlar ve mahzun olmak, halim ve hakim olmak yaraşır. Kur’an’ı bilene katı kalpli ve gafil olmak, yaygaracı ve velveleci olmak yaraşmaz. (sf. 24)

* Hiç kimse, o iman ederse kendisi de edecek, o küfrederse kendisi de edecek biçimde bir başkasını taklit etmesin. Eğer ille de birine uyacaksanız, ölüp gitmiş kimselere uyun. Çünkü hayatta olanın fitneye düşmeyeceğinden emin olamazsınız.

Ebu’d-Derda (Radıyallahu Anhu)

* Kul Allah’a karşı taatte bulunacak olursa Allah onu sever, Allah onu sevdiğinde ise yarattıklarına da sevdirir. Kul günah işlediğinde Allah onu sevmez, Allah onu sevmediğinde ise yarattıklarının da onu sevmemesini sağlar. (sf. 25)

* Sen genişlik anında Allah’ı hatırlarsan, o da senin sıkıntı anında seni hatırlar. Dünyadan herhangi bir şeyi elde etmek üzere olduğun zaman sonunun nereye varacağına dikkat et. (sf. 25)

İbrahim Mahmud’un ‘1001 Öğüt’ isimli kitabından alıntıdır.

Not: Her Salı günü okuduğum kitaplardan altını çizdiğim yazıları okuyucularımla paylaşıyorum.