Bir bebeğin dünyaya gelebilme süresi. Neden 9 ay veya 10.5 Ay değil de 9 ay 10 gün? Biz bilmiyoruz. Hekimler belki bazı izahlar getiriyorlardır ama onlar da bilemezler. Cenabı Hak isteseydi aynı vücut teşekkülünü 3 ayda da yaratabilirdi. Kader, insan ufkunun ötesindeki mutlak hakikat. Böyle bir yaradılış süreci, insan hayatının gizemli bir dönüm noktası. Öncesi erken, sonrası geç doğum.
Bilenler için tekrar olacak. Mazur görsünler. Bugün dahi duymadım diyenler oluyor.
25 Şubat 2009 Tarihinde Amsterdam’da bir THY uçağı düştü. 9 kişi öldü. En ağır yaralı ise oğlum Cüneyd Er idi. Cüneydimiz, hukuk tahsil etmişti. Avrupa Konseyi’nde çalışıyordu. Leiden Üniversitesi’nde de Bilişim Suçları üzerine doktora yapmaktaydı. Profesörüyle çalışmalarını müzakere etmek için Ankara’dan hareket etmişti.
25 Şubat sabahı o dehşet verici ağır kazayı yaşadık. Milletimiz aynı acı hisler etrafında buluştu. Tıpkı bugün Tokat’ta bu ülkede kardeşlik bağlarının pekişmesine düşmanlık duyan Gladionun şehit ettiği 7 Erimizde olduğu gibi. Onların dünya rütbesi er, fakat ahiret rütbesi her fani rütbenin üstünde. Umarız ki o güzel vatan evlatlarını Sevgili Peygamberimiz -aleyhisselam- şefkatle karşılayarak alınlarına gülden yumuşak buselerini kondurmuşlardır..
Bugün kazanın 288. Günündeyiz. Bunun tam 287 Gününü hastane odasında geçirdik. Cüneydimiz 45 Gün baygın yattı. 78 Gün yoğun bakımda kaldı.
8 Haziranda Washington DC’ye sevkimiz yapıldı.
8 Aralık günü hastaneden taburcu edildik.
Sofasız bir bakla oda kiralandı. İlk defa salıyı çarşambaya bağlayan gece başımızı bir ev yastığına koyabildik. Uyku ve istirahati lütfen sormayın. Cüneydimizi 3 ay boyunca her sabah tedavi gördüğü NRH hastanesine götürüp akşam geri getireceğiz. Sonraki 3 ayda ise bu uygulama gün aşırı devam edecek. Daha sonra? Onu biz de bilmiyoruz doktorlar da.
Son durumu ne?
Henüz kollar ve bilhassa dizler tam açılmadı. Henüz ayağa kalkıp yürüyemiyor. Arabaya binme ve diğer ihtiyaçlarında koltuklarına girerek yardımcı oluyoruz. Buna rağmen yürüteçle yürüme denemeleri başladı. Terapiler devam etmekte. Tekerlekli sandalyede otururken bu cihazı fark etmeyen, kaza geçirdiğini anlayamaz. Şükürden aciziz. Nereden nereye geldik? Aklı, fikri, şuuru, yemek yemesi, konuşması hepsi iyi. Bu ve sayamadığımız diğer iyiliklere duaların gücüyle vardık. İnanıyoruz ki kalan iyiliklere de yine Allah’ın güzel kullarının dualarıyla kavuşacağız.
Lütfen bizi sevenler.
Sevdiklerimiz..
Herkes..
Var gücünüzle duaya sığınınız.
Önümüzdeki yolları, dağları, geceleri de dualarla aşacağız inşallah. Tıp gerekeni yapıyor. Hikmet duada. 9 Ay 10 Gün sonra taburcu olduk. İnanılmaz büyük bir imtihanı ise dileriz ki çok yakında yüz akıyla vermiş olarak huzurlarınıza kavuşuruz.
Bugün dünden daha iyiyiz, yarın inşallah bugünden daha iyi oluruz. O ol derse olur. Öl demedi ölmedi. Doktorlar ümidini kesti Allah azze celle bize ümit verdi.
Dualarınız için duacıyız.