Hidayetin tamamen Allah’ın elinde olduğuna iman etmeyenimiz yoktur sanırım… Bir insan nereli olursa olsun… İster Moskovalı olsun istersede Amerikalı olsun… Hiç kimse o kişinin ölünceye kadar hidayetten mahrum olduğunu bilemez… Sadece hidayetten uzak olduğuna dair deliller elde eder, o kadar… Bu, o kişinin ölünceye kadar delalette kalacağını göstermez. Nitekim bunun çok örneğini görmüşüzdür…

Şimdi anlatacağım kıssa, insanların hidayetinden ümidini kesenler için tam bir ders niteliğinde… Hemen anlatayım:

Takriben sekiz-dokuz yıl kadar önce yaklaşık on kadar mücahid, çeçen dağlarında bir mağarada kışı geçiriyorlar… Günlerini ibadetle geçiren kardeşlerimiz bir yandan da çevreyi kontrol ediyorlarmış… İki tane Rus askerini tevafuken pusuya düşürüp esir almışlar. Ellerindeki esirleri konuşturup öldürmek isteyen bazı kardeşlerimizin bu istekleri, emirleri olan Bilal kardeşimiz tarafından kabul görmemiş…

Sonraki yıllarda bir mağarada şehid olan Bilal kardeşimiz (İnşaallah şehiddir.) esir olan Ruslara tebliğ edeceğini söylemiş ve onlara kendi dilinden nasihat etmiş… Çok iyi Rusça bilen Bilal kardeşimiz esir olan iki Rus’un hidayetine vesile olmuş…

Hidayetle tanışan Ruslar, zamanın bol olmasından fırsat bularak kur’an okumayı öğrenmişler… Müslüman olan o iki Rus, -arkadaşımın anlatımıyla- tam bir buçuk yıl boyunca Ruslarla savaşmış ve her ikisi de şehid düşmüşler (İnşaallah şehiddirler)

Subhanallah! Kim derdi ki mücahid avına çıkan iki Rus iman edip şehid olacak! (İnşaallah şehiddirler) Bu gerçek kıssada bazı dersler çıkarmak lazım. Bu, sıradan bir kıssa değil bence… Şimdi maddeler halinde dersler çıkaralım:

1. Allah, bir kimsenin hidayetini dilerse sebepler oluşturur…
2. Hidayetin ne zaman geleceği önceden bilinmez…
3. Hidayetin kimlere nasip olacağı her zaman kestirilemez…
4. Her ortamda davet yapılabilir…
5. Hidayet için hiç kimseden ümit kesilmemeli.
6. Cihad, hayat vermek için yapılır…
7. Hidayet, amel etmeyi gerektirir…
8. Bu kıssadaki iki Rus, bizleri fazlasıyla utandırdı…



Ey çeçen dağlarına Rus elbisesiyle birer fidan gibi dikilen mücahid Rus kardeşlerim! Siz İslam davetini kabul ettiniz… İmanınız sizleri evlerinize döndürmedi! Kendi memleketinizden olan kişilere karşı savaştınız… Bu, herkese nasip olmayan bir iman olduğunu umarım girdiğiniz firdevste görmüşsünüzdür.(İnşaallah)

Hidayetinize vesile olan Bilal kardeşimiz umarım ülkemin tekfirci gençlerine birer örnek olur da tekfir silahını bir daha çıkarmamak üzere toprağa gömerler…

Siz ne iyi ettiniz de daveti kabul ettiniz… Alnınızdan öpmek isterdim…