Ormanın kralı aslan bir gün yaralanmış. Yaralı halde ulaşmış inine. Kan kaybından çok zayıf düştüğü için adım atacak hali kalmamış.

Av yapamayınca, açlık tehlikeli bir hal almış.

İğne ipliğe dönmüş koca kral, neredeyse ölecek.


* * *
Tilkiyi çağırmış, ona durumu anlatıp bir teklifte bulunmuş:

"Yemek yiyemediğim için iyileşemiyorum. İyileşemeyince de avlanamıyorum. Sen en iyisi uygun bir av bul, benim yanıma getir. Ben onu burada avlarım. Hem ben doyarım, hem de sen. Kısa zamanda eski gücüme kavuşurum. Bundan sonra da avlarımın artıklarıyla beslenir, bir sıkıntı çekmezsin."

Tilki, kralın teklifini makul bulmuş.


* * *
Ancak hangi hayvanı kandırıp aslanın inine kadar getirebilir?

Kimse o kadar aptal değil.

Daha sözünü tamamlamadan gülerek uzaklaşıyorlar yanından.

Oturmuş düşünmüş, dolaşırken düşünmüş...

Tam ümidi kesmek üzereyken, ormanın bitimindeki bir çiftliğin bahçesinde sıska, yaşlı bir eşek görmüş.


* * *
Hemen yanına yaklaşıp dil dökmeye başlamış.

Ormanın içindeki güzel ve taze yiyeceklerden söz etmiş.

Oradaki bütün eşeklerin mutlu yaşadıklarını ballandıra ballandıra anlatmış.

Eşek bu yalanlara inanmış.

Ayrıca inanmak işine de gelmiş. Çünkü çiftlikte iş çok, yemek az.


* * *
Aslan tilkinin getirdiği eşeği görür görmez heyecanlanmış ve sabırsızlıkla eşeğin üzerine atlamış.

Ancak aslan eski gücünün çok uzağındadır ve eşek de o kadar güçsüz değildir.

Tehlikeyi fark eden eşek hemen oradan kaçmış, soluk soluğa çiftliğe dönmüş.

Ama tilki pes etmemiş ve yeniden şansını denemek için çiftliğe gitmiş.

Tatlı diller dökmüş, akıl çelici sözler söylemiş.

Aslanı yanlış anladığını, ormanda artık bütün hayvanların kardeşçe yaşadığını, kendisine yalnız dostça sarılmak istediğini, ondan kaçarak aslana çok ayıp ettiğini anlatınca, eşek bu yalanlara inanmış.


* * *
Aslan bu defa sabırsız davranmadan, nefsine hâkim olmuş.

Eşek iyice yaklaştıktan sonra üzerine atlamış ve onu birkaç hamlede parçalamış.

Aslan hemen avını yemeye başlamış.

Günlerce aç kalmış olmaktan dolayı tilkiye verdiği sözü unutmuş.

Tilki ise bu şölen sırasında aslanın kendisine bir şey bırakmayacağını düşündüğünden, eşeğin beynini aslana fark ettirmeden yemiş.


* * *
Yemek bittiğinde aslan, çok sevdiği beyni eşeğin kafasının içinde bulamayınca tilkiyi çağırıp hesap sormuş.

Ancak tilki çok basit bir cevap vermiş:

"Onun beyni zaten yoktu ki. Eğer eşeğin beyni olsaydı, iyi kötü çiftliğini bırakıp, birkaç yalana kanarak kendisini ölüme atar mıydı? Hem de bir defa kaçıp kurtulmuşken..."