Julian Assange, gelmiş geçmiş en büyük belge casusu ve bilgisayar şifre kırıcısı olarak şimdiden tarihe geçti. Avustralya asıllı ABD uyruklu. Her iki devletçe de aranıyor. Bilgisayardan (internetten) çaldığı -son rakamlara göre- çeyrek milyon belgeyi yayına vermeden bir gün önce Norveç’e kaçmıştı. Şimdi nerede bilinmiyor. Ama Amerika onu yakalar ve bir daha bırakmaz.
Bir bakıma Amerika rezil oldu. Birinci derecede mahrem istihbarat (CIA) raporları değilse bile, dış temsilciliklerin 8 yıllık arşivini çaldırarak, ABD de (yazışmalarını en kötü koruyan devlet) sıfatını diğer sıfatlarına ekledi. Türkiye’de bile böyle tek (1) belge kaçırılıp yayınlansa kıyamet kopar, özel mahkemeler kurulurdu.
Assange, şimdiden büyük şöhret oldu. Bu şöhretini mutlaka paraya çevirecektir. Yayınlanmadan önce peşinen de çevirmiş bulunması ihtimali vârittir.
Siyasal sonuçlar ne olur? sorusunun doğru cevabı, belge yayınının sonunu görmeden verilemez. Şimdiye kadar yayınlananlar, daha çok siyasetin dedikodusu mahiyetindedir. Dünyayı yöneten bazı devlet adamlarını biribirlerinin hasmı hâline getirmesi bile mümkündür.
Ama devletlerin dış politikasına fazla etkisi olmayacak gibi. Arap devletlerinin İsrail derecesinde İran’dan çekindikleri, en azından kendilerinin de atom bombası edinmek külfetine katlanacakları endişesi geçerlidir. Zira milyarlarca dolara patlar. Ayrıca çok karmaşık ilişkiler gerektirir. Bu husus, realpolitik çizgisinde siyaseti izleyenlerin malûmu idi. Şimdi tahmin olmaktan çıktı, gerçek olduğu anlaşıldı.
Açığa çıkan bu bilgiler İran’ın dış politikasını zerre kadar etkilemez. Türkiye ve başka devletler için de öyledir. Ancak dedikodu konuları ve kanıtsız suçlamalar ortamı bulandırabilir. Bazı firmalar ve isimler öne çıkar. En büyük tehlike ise, bilgisayar kırıcı manyaklık hevesinin artmasıdır. Zaten çok ihlâl edilen şahıs ve aile mahremiyetine hulûl edilebilir. Üstelik her ülkede megalomanyakların geometrik artışla çoğaldığı bir devirde yaşıyoruz.