Yeni yıla sakin girdik. Cumhurbaşkanımız Sayın Abdullah Gül’ün Diyarbakır ziyareti, Güneydoğumuz’un bu en büyük tarihî şehrinde şimdilik sükûneti sağladı. Samimi, ılımlı, şefkatli bir yaklaşımla, ana dilleri Kürtçe olan vatandaşlarımızın gönlünü kazandı. Kavga çıkaracak, Kürtler’e bir şey kazandırmayacak, bilakis zarar getirecek talepler konusunda taviz vermedi. Bir gün önceki Millî Güvenlik Kurulu‘ndan çıkan kararlara paralel konuştu.
Diyarbakır’ın, barış içinde bulunduğu takdirde nasıl gelişeceğini anlattı. Bombalar patlayan bir büyük şehre ve mayınlar döşeli kocaman bir ile, hiçbir girişimcinin gelmeyeceğini açıkladı. Sulh ve sükûnetin, birlik ve beraberliğin nimetlerini, gücünü vurguladı. Diyarbakır’ın muhteşem sûrlarının cumhurbaşkanlığı himayesinde restore edileceğini söyledi. Gelişecek turizmi işaret etti. Halkı içtenlikle kucakladı.
Ancak şer mihraklarının, PKK’nın ve bu terör örgütünü kullananların, Güneydoğumuz’da sulh ve sukûnete razı olmayacaklarını -maalesef- belirtmek zorundayım. Sayın Cumhurbaşkanı, Diyarbakır’ın çok zarar gören halkının bu fesada destek vermemelerini istedi.
1000 yıl Selçuklu ve Osmanlı çatısı altında yaşayan, eşit ve doğrusu iyi muamele gören, Akkoyunlu Türkmen imparatorluğumuzun başkenti bile olan (1300-1460+1502-1508) Diyarbakır şehrinin örnek ve makul davranışı, komşu illeri de olumlu etkileyecektir. İstanbul, Ankara, İzmir, Konya, Antalya, Mersin, Adana gibi gelişmiş illerimizde büyük yatırımları olan, buralarda yaşayan önemli servet sahibi Kürt asıllı vatandaşlarımız, hiç şüphesiz, artık doğdukları bölgeyi yatırımlarla donatacak, muazzam şantiyeler kuracaklardır. Ancak anarşi içinde yaşamayı tercih eden illere yanaşmayacakları açıktır. Zira sermayenin evrensel kuralları vardır.
Başbakanımız Sayın Tayyip Erdoğan, Kuzeydoğu kökenlidir. Rize’yi ziyaret etti. Candan kucakladı. Bölge halkı, bu kudrette büyük bir lider başbakan çıkarttıkları için sevinç ve gururlarını belirtti.
Hâsılı Yılbaşı tatilinde Türkiye güzel oluşumlar sergiledi. Ancak 5 ay sonraki seçimler için sert çekişme olacaktır. Keşke yumuşak bir rekabet mümkün olsa. Karşılıklı aşırı suçlamalar, meşhur Osmanlı nezaketimize uygun, daha yumuşak ifadelere, mutedil eleştirilere dönüşebilse. Kavgacı bir Türkiye manzarası bekleyen hasımlarımız ve rakiplerimizin ümitleri boşa çıkarılabilse...