Hiç de komik olmayan bir şaka gibidir şu "Bize bir şey olmaz" sözü...

Başkasına zarar verecek türden her ne tehlike varsa, sanırız ki bize dokunmaz.

Motosiklet kullanırken kask takmaya gerek görmeyiz.

Kavurucu güneş altında çalışırken bir şapkayı bile fazlalık buluruz.

Elimize eldiven geçirmek, gözümüze gözlük takmak külfet gelir; inşaatta da, bulaşıkta da...

Veya kimyasal bir takım malzemeyle uğraşırken, gerekli tedbirleri almaya üşeniriz.

Baret kullanmak mecburî olsa da baretsiz çalışmayı yiğitlik zannederiz.

Tulum giymek zordur, kim uğraşacak deriz.

*

Bomba uzmanlarımız bile her zaman tam teçhizatla yaklaşmazlar şüpheli paketlerin yanına.

Bazen yoldan geçen herhangi biri dahi, bomba uzmanı gibi davranıp eliyle ayağıyla dürtükleyebilir kenarda duran çantayı, paketi, poşeti...

Patlarsa da patlar, ne yapalım?

Kaderden kaçacak halimiz yok ya!

*

Atın ölümü arpadan olsun deriz, bize bir şey olmaz deriz, hastalıklı elleri tutmaktan çekinmeyiz.

Maske kullanmaktan hoşlanmayız.

Aşırı soğuk da olsa kafamıza bir şey geçirmek vakit kaybı sayılır; atkıyı takkeyi fazlalık gibi düşünürüz.

Elimizde kılıç varsa yeter, kalkan olmasa da düşmanın üstüne yürürüz.

*

Polis aşırı hız yapan bir sürücüyü durdurduğu zaman, "hız sınırını aştınız" demez de "radara yakalandınız" der.

Yani radar tespit etmese, mesele yok.

Meşhur hikâyedir... Kırmızı ışık yanarken geçen bir aracı polis durdurup sormuş:

"Işığı görmediniz mi?"

Sürücü gayet pişkin...

"Işığı gördüm ama sizi görmedim" cevabını vermiş.

*

Tedbir almak bize her zaman ağır gelir.

Yangın söndürücüsü de, yangın merdiveni de çoğu zaman ihmal edilir.

Mecbur olduğumuz tedbirleri kanun zoruyla yerine getirsek de faydasına inandığımızdan değil, hep âdet yerini bulsun diyedir, yasak savma kabilinden.

*

Tehlikeli maddelerin kullanıldığı sanayi bölgelerinde de çoğu zaman can güvenliği için şart olan tedbirler usulen yerine getirilir.

İhmal vardır, önemsememek vardır, ciddiye almamak vardır...

Dahası masraftan kaçınmak vardır.

"Önce can güvenliği" tabelaları önünden geçer, ne dediğini dikkate almayız.

Hız sınırlaması levhalarına nanik yaparız.

*

Kırmızı ışıkta beklerken, araçlar arasındaki dar boşluktan peş peşe iki motosikletli, son sürat ve tek tekerlek üzerinde geçmişler.

Yan taraftaki cankurtarandan beyaz gömlekli bir görevli seslenmiş hayretle bakan sürücüye:

"Gördün mü bizim müşterileri? Hey maşallah..."

*

Bu kadar tedbirsizlik üzerine ne olur?

Ne olacak, bir sürü kaza, bir sürü can kaybı, bir sürü yaralı, sakat...

Pat pat bomba düşmüş gibi binalar havaya uçar, yirmi ölü, bilmem kaç yaralı...

Sonra da birbirimize sorarız: "Hay Allah, niye patladı ki?"

Sigorta var mıydı, onu da Allah bilir.