25- Mükâfatını ve ücretini yaratıklardan değil, Yaratan'dan beklemek. Geçimini temin için maaş veya ücret almasına mütehhirîn uleması tarafından izin, fetva, ruhsat verilmiştir.

26- Halkı, ehli ve iyali olarak görmek; onların bazen yapabilecekleri eza ve kabalıklara karşı müsamahalı olmak, kolay kolay darılmamak, kızmamak, her hal ü kârda çok tahammüllü olmak. Bu konuda Hz. Peygamber (S.A.V.) Efendimizi kendisine örnek almak.

27- Mevrid-i nas yani hakkında ayet-i kerime ve hadis-i şerif bulunan konularda ictihada yetlenmemek.

28- Cemaat ehli olmak. Cemaat konusunda halka örnek olmak.

29- Karısına, çoluk çocuğuna sahip olmak. Onların Kur'an-ı Kerim, Sünnet ve Şeriat'a aykırı şekilde yaşamalarına, fısk ve fücur sergilemelerine asla izin vermemek.

30- ALLAH Teâlâ'nın izniyle, bir tek insanın hidayetine yani doğru yolu ve imanı bulmasına vesile olmanın, üzerine güneşin doğduğu ve battığı her şeye sahip olmaktan daha hayırlı olduğunu bilmek ve insanların bilhassa gençliğin hidayeti için çalışmak.

31- Önce kendi nefsine vaaz ve nasihat etmek. Bunları nefsine kabul ettirdikten sonra halka vaaz ve nasihat etmek.

32- ALLAH Teâlâ ile olan işlerinde ihlâstan, yaratıklar ile olan işlerinde adaletten ve insaftan ayrılmamak.

33- Ehil ve mu'temen olanlarla istişare etmeden, istihareye başvurmadan önemli iş yapmamak.

34- Hayırlı, değerli, faydalı kitap ve yazılarla; yine hayırlı talebelerle kendisine sadaka-i câriye hazırlamak.

35- Kâfirleri, azgın münafıkları, zâlimleri, fâsık ve fâcirleri, yeryüzünde fesat çıkartanları dost ve velî olarak kabul etmemek.

36- Kur'an-ı Kerim'deki açık beyana uyarak İslâm'ın, ALLAH Teâlâ katında tek geçerli din olduğunu yakinen kabul etmek; kesinlikle diğer dinleri de hak din olarak kabul etmemek. Onlar İslâm'ı hak din olarak kabul etmiyor, Kur'an'ı hak kitap olarak kabul etmiyor, Hz.Peygamber (S.A.V.) Efendimizi hak peygamber olarak kabul etmiyor. İnkârcıları ve yalanlayıcıları doğru yolda kabul etmek İslâm'a hıyanet olmaz mı?

37- Dünyayı kendisi ve ailesi için sahte ve yalancı bir cennet yapmaya çalışmamak. Böyle bir sapıklık içinde bulunan kimse, din alimi değil, ancak alim müsveddesi veya karikatürüdür. Dünya dünyadır, Cennet ahiret alemindedir.

38- Diğer ulema ile görüşmek, onlarla ülfet ve ünsiyet etmek, işbirliği ve irtibat içinde bulunmak.

39- Ölümün, âhirete intikalin dehşetlerinden azad olmak için ölmeden evvel ölmek.

İslâm dinini, yedinci miladî yüzyılda ALLAH Teâlâ'dan gelen vahiyle Hz. Muhammed (S.A.V.) Efendimiz insanlığa tebliğ etmiş, hükümlerinden hiçbirini gizlemeyerek bütünüyle bildirmiştir. O tarihten bugüne kadar bu yüce dini, İslâm Büyükleri Müslümanlara ve insanlığa öğretmişlerdir. İslâm büyüklerinin belli başlı vasıfları şunlardır:

1- İslâm dininin zâhir hükümlerini çok iyi bilen âlim kişilerdir.

2- Bu ilimlerde icazetlidirler. Yani, ucu Resullerin Seyyidine ulaşan bir silsilenin halkasıdırlar.

3- Şeriata aykırı hiçbir iş yapmazlar, Şeriata aykırı hiçbir şeyi de doğru olarak göstermezler.

4- Bâtın, tasavvuf, tarikat konusunda Resûlullah (S.A.V.) Efendimize bağlıdırlar. Onların tasavvufunda Şeriata aykırı en ufak bir husus yoktur. Yüzde yüz Şeriata uygun ve muvafıktır.

5- İslâm büyükleri, Resûlullah (S.A.V.) Efendimizin Sünnetine uyarlar.

6- Bu yüksek zatlar ahlâk, fazilet ve hikmet sahibidir. Ahlâksız, faziletsiz, hikmetsiz kişiden İslâm büyüğü olmaz.

7- Bu gibi kimseler benliklerini kontrol altına almışlardır. Nefs-i emmaresine tâbi olan kişi meşhur bir şahsiyet olabilir, büyük bir zat olabilir, sanatkâr olabilir, lâkin asla İslâm büyüğü olamaz.