8- Bu zatlar, İslâm'ın temel farzlarından olan "İyiliği emretmek, kötülüğü yasaklamak" farzını ellerinden geldiği kadar yerine getirirler.

9- Bu gibi kimseler dinde reform, yenilik, değişiklik gibi şeytanî yollara sapmazlar. Onlar ALLAH Teâlâ'nın ve Resûlünün koyduğu kesin hükümlerde, kulların değişiklik yapamayacağını çok iyi bilirler.

10- İslâm büyükleri, Müslümanların ıslahı için çalışır, onlar asla fesada sebebiyet vermezler.

11- İslâm büyükleri, Müslümanların paralarını ve mallarını toplayıp zimmetlerine geçirmezler. Onlar para ve malla yapılan hayırlı işleri teşvik ederler, ancak bunlardan hisse almazlar, kendilerine pay verilmesini istemezler.

12- İslâm büyükleri lüksten, israftan, aşırı tüketimden, şatafattan, gösterişten, tantanadan, şaşaadan, debdebeden uzak dururlar. Çünkü onlar: Fakirlik benim iftiharımdır ve ben onunla iftihar ederim..." buyuran Hz.Peygamber (S.A.V.) Efendimizin vekilleri, vârisleri, halifeleri durumundadır. Hz.Peygamber (S.A.V.) Efendimiz paraya, mala, servete önem vermemiştir; onlar da vermezler, mütevâzı, alçak gönüllü yaşarlar.

13- Böyle büyük zatlar, beş vakit namazını tâdil-i erkân ile dosdoğru bir şekilde kılarlar. Târik-i salâttan İslâm büyüğü olmaz, böylelerine fâsık ve fâcir denir. Bir fâsık ve fâcir nasıl İslâm büyüğü olabilir?

14- İslâm büyükleri farz namazlarda cemaate büyük önem verirler. Şer'î bir özürleri olmadıkça farz namazlarını cemaatle eda ederler.

15- İslâm büyükleri şahıslarını putlaştırmazlar, bağlılarının kendilerini "erbab" haline getirmelerine kesinlikle izin vermezler.

16- İslâm büyükleri, gayrımüslimleri dost ve velî edinmez.

17- İslâm büyükleri, Yaratan için yaptıkları faaliyet ve hizmetlerin ücretini yaratıklardan istemez. Kendisi istemese, yaratıklar ona ücret vermek isteseler, yine kabul etmez.

18- İslâm büyükleri, hem müjdeler, hem uyarır. İman edenlerin, sâlih amel işleyenlerin, ALLAH Teâlâ'ya ve Resûlüne itaat edenlerin ebedî mutluluğa kavuşacaklarını, cennete konacaklarını haber verir. ALLAH Teâlâ'nın Resûlünü, ALLAH Teâlâ'nın kitabı Kur'an-ı Kerim'i, İslâm dinini inkâr edenlerin, tövbe edip doğru yola girmedikleri takdirde ebedî felakete uğrayacaklarını, cehennemde azap çekeceklerini halka söyler.

19- İslâm büyükleri dalkavuklardan, yalakalardan, meddahlardan yani aşırı ve devamlı şekilde övenler hoşlanmaz. Onların nazarında övgülerle yergiler eşittir, hattâ övgüler daha tehlikelidir. İslâm büyüğü, ALLAH Teâlâ'nın rızasına tâlip kişidir, onun övgüye mövgüye ihtiyacı yoktur. Bağlılarına kendisini övdürten, bu övgülerden büyük zevk alan, övgülere müptela, bağımlı olan kişi İslâm büyüğü değildir.

20- İslâm büyüğü nurlu bir kişidir. Gönülleri ve karanlıkları aydınlatır, Müslümanlığa ve bütün insanlığa iyi haberler verir, acı ve sıkıntı çekenleri teselli eder. Azgınların ve sapkınların tövbesine vesile olur. Yeryüzünde iyiliğin, güzelliğin, doğruluğun hâkim olması için çalışır.

Eskiden medreseler ve tarikatlar böyle büyükler yetiştiriyorlardı. Sonra medreseler ve tarikatlar kapatıldı, yasaklandı, yeterli sayıda icazetli ulema ve şeyh yetişmez oldu. Dikkat buyurulsun, hiç yoktur demiyorum, yeterli sayıda olmadığını söylüyorum.

Bugün Türkiye'de yeni bir sınıf türemiştir, bunlara ilahiyatçı deniliyor. İlahiyatçılar iki ana gruba ayrılır:

Birinci grup: Bunlar Ehl-i Sünnet vel-cemaat çizgisinden ayrılmazlar, eski ulemanın yolundan giderler, halkı bilgilendirmeye, uyarmaya, ıslah etmeye çalışırlar, kendilerine hürmet ve selamlarımızı arz ederiz.

İkinci grup: Bunlar yoldan çıkmış, bozuk ilahiyatçılardır. Böylelerinin yaptığı bazı bozuk ve yanlış şeyleri sıralayalım:

1- Bunlar din âlimi değil, yerli, Müslüman oryantalisttir.

2- Dinde reform, değişiklik, yenilik yapılmasını isterler.

3- Münzel indirilmiş gerçek İslâm'ı beğenmezler, kendi kafalarına göre uydurulmuş bir din türetmek isterler. Bu konudaki ilhamlarını gayrımüslimlerden alırlar. Light İslâm... Ilımlı İslâm... Şeriatsız ve fıkıhsız İslâm...

4- Bunların çoğu gerekli ilme sahip olmadıkları halde kendi şahsî reyleriyle Kur'an-ı Kerim'i yorumlamaya kalkar, âyet-i kerimelere yanlış mânâlar verir, halkı sapıttırmaya yeltenirler.

5- Bu gibi kimseler nice sahih hadis-i şerifi inkâr eder.

6- Bin dört yüz seneden beri Müslümanların doğru olarak kabul ettikleri, müttefakun aleyh nice dinî hükmü ve müesseseyi reddederler.

7- Fetva verecek ehliyete, liyakata, güce sahip olmadıkları halde mutlak müctehid kesilerek Kur'an-ı Kerim'den, Sünnetten hüküm çıkarmaya yeltenirler.

8- Bunların bazıları Hz.Peygamber (S.A.V.) Efendimizi ve Sünnetini büsbütün reddederek "Peygamber bir postacıydı, öldükten sonra işi bitmiştir..." der. Müslümanlar, Hz.Peygamber (S.A.V.) Efendimizi bırakacaklar, bu nev-zuhur reformcu ilâhiyatçının peşine düşecekler...

9- Birtakım bozuk ilahiyatçılar, Ehl-i Sünnet Müslümanlığını hafife alıyor, hattâ tahkire kadar varacak çirkin ve yersiz ifadeler kullanıyorlar. Bunlardan birisi Ehl-i Sünnet Müslümanlığına "İlmihal Müslümanlığı" diyor. Bayımız, "Kur'ân Müslümanlığını" tebliğ ediyormuş...

10- Bunlardan birisi, Müslümanları aldatan sarıklı farmason, karışık ve bulaşık Cemaleddin Afganî'yi Müslümanlara önder, kâmil, mürşid, icazetli âlim, gerçek şeyh dururken, Şiî olduğu halde kendisini Sünnî göstererek, İranlı olduğu halde Afgan göstererek Müslümanları aldatan, İslâm diniyle savaşan Farmason locasına kayıtlı bulunan, son derece şüpheli ve şâibeli bir adam nasıl olur da Müslümanlara önder ve kurtuluş rehberi olabilir?

Dilimizde "Kendi düşen ağlamaz" sözü vardır. Müslümanlar dikkatli olsunlar. İslâm dinini, İslâm büyüklerinden, icazetli gerçek İslâm âlimlerinden, gerçek şeyhlerden, hakiki hocalardan, Ehl-i Sünnet çizgisi içerisinde yürüyen aklı başında temiz ilâhiyatçılardan öğrensinler. Bunları bırakıp da, reformcuların, yerli oryantalislerin, rey ve heva ehlinin peşlerinden gidenler maazALLAH imanlarını yitirebilirler, ebedî felakete uğrayabilirler.