Mısır’da silâhlı kuvvetler, eylüle kadar ülkeyi yönetecek. Eylülde yapılacak seçimlerden sonra da politikadan çekileceklerinin en küçük emaresi yok. Bir askerî yönetimden liberal reformlar beklemek hayaldir. Polislere bile sert davranıldı. Parlamento feshedildi. Anayasa yürürlükten kaldırıldı. Generaller konseyinin kararları anayasa gücünde sayılacak. Yeni anayasayı askerî bir komisyon kaleme alacak. Afrika ve Latin Amerika’da demokrasi istemek gerçeklere oturmuyor. Maalesef...
Mısır’da rütbesiz bir polis ayda 115 dolar alıyor. Zam isteyen polisleri asker ateş açarak dağıttı. Böylesine yoksullukta bir diktatörün 70 milyar dolar çalabilmesi düzen bozukluğunun zirvede bulunduğunun göstergesidir.
3 haftalık halk ayaklanmasında diğer bir karakteristik olay, dünyaca ünlü Mısır Müzesi’nden firavunlara ait 8 eserin çalınmasıdır. Tutankhamon’un heykeli, çalınan parçalardan biri. Bunlar çok ünlü eserler olduğundan açık satışları mümkün değil. Ama bazı ülkelerde manyak süper zenginlerin gizli müzeleri vardır. Büyük meblağlar karşılığında gayri meşru elde ettikleri san’at eserlerini mahrem bir odalarında biriktirir, gizlice gelip görürler. Bu dünyada böylesine manyaklar hiç eksik olmaz.
Yıllanmış diktatörlere karşı hareketin Tunus’tan sonra medeniyetin Sümer’den sonraki beşiği Mısır’dan geçip diğer Arap ülkelerine sirayeti konuşuluyor. Meselâ Yemen diktatörü Ali Abdullah Sâlih 32. yılını tamamladı. 3 yıl sonraki seçimlere katılmayacağı müjdesini verdi. Derhal çekilmeyi akıl edemedi. el-Kaaide ile savaştığı için Amerika tarafından destekleniyor.
Ürdün’de ise yerli Ürdünlülerle Filistin asıllılar arasındaki çekişmenin büyümesi muhtemeldir.
Tahran’da hükûmet, Arap ülkelerindeki ayaklanmalara destek vermek isteyen İranlılara sert davrandı. Batılıların İran’da da eylem hazırladıklarını iddia etti. Tabiatiyle İran’da eylem olursa, Mısır’dakini gölgede bırakır, dünyanın ilgi merkezi hâline gelir.