Birinin kasasından milyarlar tutarında para ve mücevher çıktı. Biri ülkesinden zor kaçtı.

Biri damarlarındaki kanın son damlasına kadar direneceğini, koltuğundan ayrılmayacağını, ağzından tükrükler saçarak haykırıyor.

Birinin kaçıp sığındığı ülkede öldüğü söyleniyor.

*

Petrolden, gazdan, madenden gelen yüksek kazançlar halka adil şekilde yansıtılmayınca, çok küçük bir azınlık tarafından emilince...

Yönetime gelenler otuz yıl, kırk yıl da geçse yerinden kımıldamayınca...

Halkın çoğunluğu yoksulluktan inlerken, kendileri şatafat içinde yaşamaktan utanmayınca...

Nasıl bir sonuç beklenebilirdi ki?

Bugün Ortadoğu ülkelerinde yaşananlar kim için sürpriz Allah aşkına?

Zulüm ile abad olanın, ahiri berbad olur.

Oluyor nitekim.

*

Mal bulmuş mağribi gibi sevinmek sözü değişecek artık.

Özgürlük ve demokrasi ihtimali bulmuş mağribi gibi meydanlarda gösteri yapmak şeklini alacak.

*

Kaddafi 1969'da yönetimi ele geçirmişti.

Kırk küsur yıldır Libya'nın başında ve halkın isyanına rağmen gitmeye niyeti yok.

İç savaşı göze alarak koltuğunu koruma azminde.

Ne göze alması, bizzat teşvik ediyor.

"Beni seven sokağa çıksın, isyancılarla savaşsın" diye bangır bangır ötüyor.

Hâlbuki dünya çok değişti, 69'ların dünyasında değiliz.

Şahlar gitti, padişahlar gitti.

Saddam gitti, Mübarek gitti, Bin Ali gitti; gerekirse iki Bin Ali daha gider.

Demirel bile artık yerinde değil be, sen kim oluyorsun!

*

Kaddafi hem gençleri suçlamadığını söylüyor, hem onların hepsinin yakalanıp cezalandırılacağını, hiç birinin affedilmeyeceğini.

Ateş açma emri vermediğini söylüyor ama ölü sayısı her dakika artıyor.

Keskin nişancılar uzaktan vuruyor, savaş uçakları devrede.

"İç savaş mı çıkarmak istiyorsunuz?" diye soruyor fakat kendisi iç savaşın ateşini yakıyor.

Bir de utanmadan İsrail'e selam çakıyor.

"Bazı konularda İsrail'i kınamıyoruz, onlar kendilerini savunuyorlar!"

Geldiği noktaya bakar mısınız?

69'dan bu yana görevde olunca, bir nevi "metal yorgunluğu" yaşıyor herhalde.

Demir gibi adamdı ya!

*

Devrimle gelen Kaddafi, devrimle gidecek belli.

İstediği kadar "Ben devrim lideriyim" diye dövüne dursun, yol göründü azizim.

İletişim araçları bugünkü kadar gelişmeseydi, cep telefonu, internet, televizyon olmasaydı, ne Libya'da ne Tunus'ta ne de Mısır'da yaprak kıpırdamazdı.

Bu halk hareketleri teknolojinin eseri.

*

Bu arada petrol fiyatları da aldı başını gidiyor; benzini tut tutabilirsen.

Ortadoğu'daki karışıklıklar bir an önce son bulsun, yoksa biz de Temel gibi yapacağız.

Dağ başında giderken, benzin bitmiş, arabası yolda kalmış.

Temel çaresizlik içinde kıvranırken, bir ihtimal faydası olur diyerek, deponun kapağını açmış, çişini yapmaya başlamış.

O sırada yakından geçen bir köylü "Bu yaptığın normal mi?" diye sorunca, Temel şöyle cevap vermiş: "Normal değil, süper!"