Lübnan, Tunus, Mısır, Yemen, Libya... Sıradaki ülkeler için tahminler de yapılıyor. Zira 2011, diktatörlerden kurtuluş yılı olarak tarihe geçecek. Öyle anlaşılıyor. Diktatörden kurtulmak ise, demokrasiye doğru atılmış en sağlıklı adımdır. Hilesiz ve iktidar tayin eden seçimler yapabilen, güçlü muhalif partileri ve hür basını olan, millî iradeye dayalı meclislere sahip, askeri ve yargıcı politikadan uzak duran gerçek demokrasiler oluşmaya başlar.
Maalesef 200 devletin hepsinde değil. 2100 yılı için bile bütün devletlerde gerçek demokrasiler kurulabileceğini sanmıyorum. Ancak, demokrasi cephesinin giderek güçleneceği, yeni üyeler ve ülkeler kazanacağı muhakkaktır.
Şimdi sırada Cezayir olabilir. Fas ve Ürdün’deki Hâşimî monarşileri, petrol ve gaz zengini çöl kökenli 6 Körfez monarşisi, akıllı ve âcil reformlar yapabildikleri nisbette, şiddetli esen bu hürriyet kasırgasına yön verebilirler. Kaddâfî’den sonra, nasyonal sosyalist iktidarların, hele babadan oğula kardeşe geçenlerin devri kapanacağı en kuvvetli ihtimaldir. Milyar dolarlar çalan bir diktatörden daha kötüsü olamaz.
Her yeni demokrasi, o ülke halkı ve insanlık için ciddi kazançtır. Avrupa artık diktatörlük dönemini tamamen kapattı. Bir Avrupa ülkesinde diktatörlük mümkün değil. Demokrasi şimdi, Asya ülkelerini bastırıyor. Latin Amerika, hele Afrika’yı bir başka hürriyet kasırgasına ertelemiş görünüyor. Asya’da günümüzde güçlü otoriter devletler batı tarafında İran ve Uzak Doğu’da Çin’dir. Bu ikisinde demokratik reformlar yapılabildikçe, diğer Asya devletleri de birbiri ardınca sıraya girecektir.
Modern dünyada tarihe yön verecek değişim, Çin Cumhuriyeti’nin demokratikleşmesi ile gerçekleşir. Bugün Çin, ekonomide demokrat, ABD derecesinde liberaldir. Maşallah dolar milyarderi sayısında da Amerika’dan sonra dünya ikincisidir. Ne kaldı: Yönetimde demokrasi ve bunu mümkün kılacak muvâzaasız muhalefetin varlığı...
İktidar istisnasız her çeşit devlette, fakat muhalefet, ama gerçek muhalefet ise yalnız ve yalnız demokrasilerde mevcuttur. Tarihi yapan büyük milletlerden olan ve Konfüçyüs gibi bir cihan bilgesini daha 2500 yıl önce yetiştiren Çinliler, mutlaka köhnelikten her tarafı dökülen Marksist sosyalizmden kurtulup sosyal demokrasiye geçebileceklerdir. O zaman, daha iyi bir dünya oluşur. Nükleer ve biyolojik silâhlardan vazgeçilir. Savaş faktörü asgarîye iner. İnsanlık buna lâyık değil mi?