Malum, Amerika Birleşik Devletleri 20 Mart 2003’te “kitle imha silahına sahip olduğu” gerekçesiyle Irak’ı işgale girişti.
Bu arada Irak’a demokrasi de getirilecekti!
Sonrasında bunun aslında bir zırva olduğu bizzat ABD’li yetkililerce de itiraf edildi vesaire…
O günden buyana Irak’ta Müslüman halk hep conilerce aşağılandı, işkence gördü…
Ebu Garib Hapishanesi’ndeki işkence görüntülerini hatırlıyorsunuzdur…
Onlar neydi öyle Allah’ım?
Bunlar belki buz dağının görünün ucuydu ve insanın kanını dondurmaya yetiyordu.
Irak’ta bu şekilde kaç Müslüman katledildi, bunun hesabı tam olarak bilinmiyor bile.
ABD’nin işgali sonrası Irak’ta işkenceyle, topla, tüfekle katledilen Müslüman sayısının bir milyonun üzerinde olduğu ifade ediliyor.
Burası böyle…

Bu coniler şimdilerde neyle meşgul olsalar iyi!
Bir eşekle…
Evet evet yanlış duymadınız bir eşekle.
Tüm diplomasi kanalları devreye sokularak bir eşek hayata kazandırılmaya çalışılıyor.
Olay şu:
Irak’ın güneyinde bulunan El Ambar bölgesinde Amerikalı Albay John Falsom, yaralı bir eşek bulur.
Yüreği dayanamaz.
Merhamet göstererek, tedavi ettirmek için birliğine getirir.
Çadırın kenarına bağlanan eşeğin tedavisi yapılır.
Eşek üst düzey muamele ile yedirilir içirilir.
Renginden dolayı “Smoke” (duman) adı verilen eşeği diğer ABD askerleri de pek sever.
Irak’ta halkı demokrasi ile şereflendirdikten sonra hayvanlarına da merhamet
Ettiklerini göstermek için olsa gerek…
Coniler ABD’deki ailelerine gönderdikleri fotoğraflarda hep “Smoke” ile poz vermeye başlayınca,
Eşek ABD çapında fenomen haline gelir.
Facebook’ta falan adına sayfalar açılır Amerika’da.
Bu arada conibaşı Albay Falsom, Iraklı eşeğin ABD’de baba yolu gözleyen asker çocuklarına “terapi hayvanı” olarak kullanılmasını akıl eder.
Ne demekse o?
Ve 2010’un Ekim ayında gerekli diplomasi girişimlerini başlatır.
Uluslararası Hayvanlara Karşı Zulmü Engelleme Vakfı (SPCAI) devreye sokulur.
SPCAI, Iraklı eşeği ABD’ye getirme masraflarını üstlenir.
Ama önce hayvanı sahiplenmek gerektiği düşünülür.
Hak konusunda çok duyarlılar ya!
Eşeğin sahibini bulurlar.
Eşek sahibinden satın alınır.
ABD’ye götürülecek olan eşek önce Irak’ın kuzeyine, Erbil’e transfer edilir.
Bölgesel Kürt Yönetimi, ABD’li dostlarına yardımcı olur.
Eşeğin burada da muayenesi yapılır.
Burada, seyahatinde engel bulunmadığı raporu verilir.
Sıra gelmiştir eşeğin Habur’dan geçirilerek, Türkiye’ye sokulmasına.
Bizimkiler önce kanuna bakar, canlı hayvan girişi yasak…
Bunun üzerine doğal olarak conilere “eşeğin Habur’dan girişine izin veremeyiz” cevabını verir.
Coniler tüm diplomasi kanallarını devreye sokar.
Bu arada hayvan hakları örgütleri de olaya el atar.
Başta SPCAI olmak üzere, dünya çapındaki diğer hayvan hakları örgütleri ve ABD’li asker aileleri dernekleri Türk hükümeti nezdinde lobi çalışmaları başlatır.
Anlayacağınız Türkiye üzerinde çok yönlü bir “eşek diplomasisi” yürütülür.
Ve galip de gelirler.
Türk Tarım Bakanlığı, kanunu bir kenara koyarak, eşeğin Habur Sınır Kapısı’ndan geçişine izin verir.
Eşek için özel izin çıkartılır anlayacağınız.
Smoke, önceki gün Türkiye’ye girerek İncirlik’te önceden kendisi için hazırlanan “ahır”ına konuşlandırılmış durumda.
Eşek buradan kargo uçağı ile ABD’nin Nebraska eyaletine gönderilecek.
ABD’de anbean takip ediliyor, eşeğin durumu.
Muhtemelen törenle karşılanacak orada.
Ve Amerikan askerinin ne denli “canlı sever” olduğunun ispatı olarak, sembol haline getirilip, sergilenecek anlaşılan.
Biz şimdi neyleyelim, ey habervaktim okuyucuları.
Conilerin ne kadar merhametli olduklarına bakıp, “Allah sizden razı olsun” diye dua mı edelim?
Veya Erbil’deki Bölgesel Yönetimin “seyahatinde engel bulunmadığı raporu vererek” ne derece düşünceli ve yardımsever olduğuna bakıp, onları mı alkışlayalım?
Yoksa çıkarılan özel izne “işte bu, müttefiklik bu” deyip, bizimkilere şapka mı çıkaralım?
Ya da hepsine birden “helal” mi diyelim?
Neyleyelim biz şimdi ey habervaktim okuyucuları!