2011 Arap İhtilâli’ni Suriye’de başlatanlar, halkın yaklaşık yüzde 90’ını temsil ediyor. Ancak silâh, yüzde 7’nin tekelinde. Sorun bu kadar basit... İhtilâlciler internet’te Suriye Devrimi 2011 adı ile facebook sayfası açtılar. Beşar Esad’dan 6 maddeli bir reform istiyorlar, şöyle:
1- Gösterilerde halka ateş açtırma. 2- Gösteriler devam edecek, engelleme. 3- Babanın ve kendinin ülkenin her bucağındaki resimlerini kaldır. 4- Siyasî suçlardan mahkûmları hemen serbest bırak. 5- Siyasî partilerin açılmasına ve çalışmasına izin ver. 6- Bu partilerin katılacağı bir seçim en geç 6 ay içinde iktidarı tayin etsin.
Doğrusu bilgeliğin 6 direği... Dünyaya açılmış, terör ithamından arınmış, iç barışı sağlanan bir Suriye, 6 ayda oluşur. Ama yönetimin, bu planın tek maddesini benimseyeceğinin bir belirtisi yok. Türkiye, Beşar Esad’ı acele reformlara teşvik ediyor. Esad’ın da reformlar için hevesi bulunduğu söyleniyor. Fakat ülke yönetimi bir cuntanın elinde.
Nusayrî cuntası, 1990’lar öncesi şartlarını sürdürmek istiyor. Demokrasinin azılı düşmanı. Zira bir serbest seçimde muhaliflerin kazanacağı âşikâr. Muhalifler, 2011 Arap İhtilâli’nin Suriye kanadını temsil ediyor.
İhtilâlciler, internet yolu ile Esad’dan henüz ümit kesmediklerini de belirtiyorlar. Onun hakkında, bundan sonraki tutumuna göre karar vereceklerini söylüyorlar. Kaddâfî gibi iç savaş çıkarmaktan, vatandaşlarının hayatına zerre kadar önem vermemekten kaçınmasını, kültürlü bir adam olduğu için Kaddâfî gibi davranmaması gerektiğini bildiriyorlar.
Esad’ın bir eli Erdoğan’da, diğeri Ahmedinecad’da. Ama bu iki lider, bambaşka sistemlerin devlet adamları. Ahmedinecad, rehberi Hamaney’in bu defa affına mazhar olmanın neşvesiyle İstanbul’da bulunuyor. Başbakanımız’la mutlaka Suriye’yi de konuşmuşlardır. Haydi hayırlısı... Önümüzdeki günlerde, Türkiye gibi İran ve Suriye’de de yeni oluşumlar bekleniyor.