Çocuk aşırı yaramaz. Yerinde duramıyor. Hoplayıp zıplıyor. Bağıra bağıra ağlıyor. Aniden ağlamaktan vazgeçip olduğu yerde tepinmeye başlıyor. Kırıyor, döküyor.

Önceleri anne babası "Bizim çocuk çok zeki" düşüncesindeyken, zaman içinde kararları değişir gibi olmuş.

Cam çerçeveyle birlikte, evin içindeki biblolar falan hepsi çocuğun elinde un ufak hale gelince "Bu çocuk geri zekâlı olmasın" aşamasına gelmişler.

Aslında ikisi de olmadığını, sadece "hiperaktif" dedikleri cinsten olduğunu öğrenmişler.

*

Uyarıları umursamamış, tam aksine anne babasıyla zıtlaşmaya girmiş.

"Hoplama!"

"Hoplıycam..."

"Bağırma!"

"Bağırcam..."

Babası, beş altı yaşındaki çocuğun bu şekilde her söze aksi cevap verdiğini görünce, bir hinlik düşünerek şöyle demiş:

"Jandarma!"

Ve çocuğun tepkisi:

"Candarcam..."

*

Şaka değildir, uydurma değildir, ayniyle vakidir.

Henüz 'j' sesine alışık olmadığı ve anlamını da bilmediği için 'candarcam' diye cevap veriyor.

Yabancı dillerden gelen kelimeler, aydın tabaka tarafından düzgün kullanılsa da halk dilinde o derece yer bulamaz.

Bulduğu zaman da hafif değişikliğe uğrar.

Jandarma 'candarma' olur, 'cenderme' olur.

Bunun gibi yüzlerce örnek vardır.

*

Fransızca'dan gelen 'biscuit' bizde 'bisküvi' olur, 'bisküvit' olur, 'bisküt' olur, 'püsküt' olur.

Çocukken bakkala gider, iki yumurta verir, bir gazoz ve biraz da püsküt alır, afiyetle yerdik.

Gazoz dilimizin ucunu yakardı; çünkü içerken şişenin ağzında boşluk bırakmazdık.

Püsküt ağzımızın tadını düzeltirdi.

Petibörmüş, fingermiş, kaymaklıymış fark etmez.

İşte bu yüzden, Sayın Bahçeli'nin 'Püskevit' demesini hiç yadırgamadım.

*

Demek ki Devlet Bey de çocukken bakkaldan 'püskevit' istemekteymiş.

Ortaokuldaki Türkçe hocası duysa belki biraz üzülür.

Kürsüden aritmetik hesap yaparak iktidar için yol haritası çizdiği zamanlarda da matematik hocasının pek sevindiğini sanmıyorum.

Lakin bunlara insanî açıdan bakmak gerek.

O zaman makul karşılarız.

*

Yadırganacak husus, "Biz kaset siyasetini umursamıyoruz" dedikten sonra, kaset çalışmaları olan yardımcılarının istifa etmelerini istemesi olabilir.

Gerçekten umursamıyorsanız, göreve devam etmeleri gerekir.

İstifalarını istiyorsanız, söylediğiniz doğru değil demektir.

*

Bir aday da "Bu iş şahsî bir mesele; yalnızca benim aile fertlerimi ilgilendirir" deyip istifa etmeyeceğini söylemişti.

Herhalde Bahçeli'nin kaset siyasetine itibar etmediğini söylemesinden cesaret aldı.

Yoksa kimse o kadar pişkin olamaz.

Nitekim bu kararı bir gün sonra değişti ve adaylıktan çekildi.

Belki de Devlet Bey "Biz bir aileyiz" demiştir.