Yüz kişiye sorduk, şu kadarı şöyle söyledi, bu kadarı böyle söyledi... Görüşler muhteliftir genellikle.

Pasta paylaşılır, dilimler irili ufaklı çıkar.

* * *

Bu defa, bendeniz de merak ettiğim bir konuyu tanıdıklarıma sormaya başladım.

"Gelin tanış olalım" diye yola çıkan Türkçe gönüllüleriydi konu.

Daha özelinde Türkçe Olimpiyatları ve tv reklâmı.

* * *

Uzakdoğu'da elinde baltayla odun kırarken "Aman ormancı" türküsünü söyleyen genç...

Afrika'da yabani hayvanı yanına çağırırken Türkçe seslenen ve sevimli hayvancık geldiğinde onu sevip okşarken "Ablan kurban olsun sana" diyen genç kız...

Bir başka ülkede (Ukrayna mıydı, başka bir yer mi?) pazarda halka "Gel vatandaş, gel" diye Türkçe seslenen bir çocuk görüyoruz reklâmda.

Kime sorduysam hepsi çok beğenmiş.

Henüz yüz kişiye ulaşamadım.

Fakat bir kişi bile beğenmediğini söylemedi.

* * *

Türkçe eğitim veren okullar, dünyanın 140 ülkesinde.

Eli öpülesi eğitim gönüllüleri, her yıl binlerce öğrenciye Türkçe öğretiyor.

İşleri sadece Türkçe değil elbette.

Bulundukları ülkelerin en seçkin okulları onlar.

Bugünlerde o kadar ülkenin 130'undan gelen öğrenciler, çok şık bir yarışma içinde.

Her zamanki gibi, 1000 öğrenci arasından en iyiler seçilecek.

* * *

Dört kıtadaki farklı ülkelerde Türk okullarından bazılarını görmek nasip oldu.

Öğretmenlerle, öğrencilerle tanıştık, velilerden birkaçıyla sohbet ettik.

Gördük ki okulların itibarı en üst seviyede.

* * *

Bizim mümtaz basın mensuplarımız arasındaki bakış yekpare değil.

Afrikalı bir çocuğun Türkçe şarkı söylemesini, İstiklâl Marşı'nı okumasını küçümseyenler olduğunu biliyoruz.

Kendi çapında dalga geçenlere rastlamıştık evvelce.

Belki bu sene de çıkar bir iki çatlak ses.

Çıkması da gerekir; o da lâzım.

* * *

Görüşünü sorduğum kişiler arasında basın mensupları yok.

Bakkalı, kasabı, manavı, şoförüyle vatandaşlara soruyorum.

Ne olup bittiğinin biraz farkında olanlar, çok şahane düşünüyor.

"İtalyan gelmiş, bizde okul açmış... Alman, İngiliz, Fransız gelmiş kaç senedir bizim ülkemizde kendi dilinde eğitim veriyor... Biz de öyle oturup bakıyoruz. O okullara çocuklarımızı göndermek için yarış yapıyoruz. İşte şimdi durum değişti. Şimdi biz de başka ülkelere gidip kendi dilimizde eğitim veriyoruz ve çok başarılı sonuçlar alınıyor. Helal olsun. Başka ne diyebilirim ki?"

Böyle söyleyen bir bakkalımız var. Onunla aynı görüşü paylaşan duvar boyacımız var.

Belli ki millet olarak mahmurluğu üzerimizden atmışız.

* * *

Türk okullarında okuyan çocukların en büyük hayali, olimpiyatlara katılmak; Türkiye'yi ve özellikle İstanbul'u görmek.

Katılamayan 10 ülkedeki çocukların ve öğretmenlerin ne kadar üzüldüklerini anlayamayız.

O öğrencilerin hepsinde büyük bir Türkiye sevgisi olduğunu bilelim; gönüllü elçilerimiz onlar.

Her birinin yarın ülkelerinde çok önemli mevkilere geleceklerini de.

* * *

Dünyanın her köşesinden gelen çocuklar Türkçe konuşurken, şarkı türkü söylerken, şiir okurken, Erdoğan, Kılıçdaroğlu, Bahçeli ve diğer liderler ne düşünür, onu da merak etmekteyim.

Diğerleri deyince, Pamukoğlu da, Perinçek de, Çetin Doğan da var içinde.