Ayşe Özyılmazel artık dayanamayıp açmış ağzını yummuş gözünü:

“Piranhalar (piranyalar) gibisiniz, be! Kocamın sözünden başka bir söz duymak istemiyorum artık, be! O dünyânın en birinci erkeği, be!” filan...

Bence iyi bir gelişme. Öyle her eline bir sütun geçirenin saçmalamaya başlamaması için gerekli bir uyarı. Ayrıca karı karılığını bilmeli, koca kocalığını!

Fakat başka iyi gelişmeler de var:

Meselâ bu 30 Ağustos’da 42 general ve amiralin hükûmet tarafından re’sen emekli edileceği haberi. Bunlar Ergenekon çirkefine bulandıkları iddia edilen ve kısmen tutuklu kumandanlar. Bunların sıradışı olarak emekli edilmeleri iki bakımdan önemli ve olumludur bence. Biri, ordunun siyâsete burnunu sokmaması gereği üzerinde ciddiyetle durulduğunun bir ifâdesi olarak ve iki, bundan bağımsız şekilde ordumuzdaki fevkalâde kabarık general ve amiral sayısını bir katre düşürme bağlamında. Daha önce de değinmişdim. Hâlen bizdeki muvazzaf general ve amiral sayısı 365! Silah altındaki 850.000 kadar askeriyle zâten lüzumsuz derecede kalabalık bir ordu için bile aşırı bir rakam. Amerika, Fransa, Almanya ve İngiltere gibi kendimizle nisbeten kıyaslayabileceğimiz ülkelerin asker mevcudlarıyla ölçülünce de öyle. Onlardaki kumandan sayısı çok daha düşük. Sâdece Rusya Ordusu biraz bizimkine benziyor.

Şimdi bu 42 kumandan emekliye ayrılıp yerlerine yenileri atanmazsa ve bu uygulama birkaç sene daha sürdürülürse bizim general ve amiral mevcûdumuz da normal seviyeye inebilir. Tabii albaylar için de aynı işlem şart. Takım komutanı teğmen bulamıyorsunuz ama alay komutanı albaydan geçilmiyor. Mâmâfih ben kimsenin zahmet edip de bu hayâtî konuyla ilgileneceğini sanmıyorum. Zîrâ henüz yumurta kapıya gelmiş değil. Ondan önce davranırsak günâha gireriz, neûzübillah!

Başka bir ilginç gelişme CHP’nin hiç yokdan başımıza musallat etdiği boykot kriziyle ilgili. BDP’nin durumu tamâmen farklı olduğu için ayrı değerlendirmek gerek. Fakat CHP zâviyesinden işlerin pek de parlak gitmediği âşikâr. Kendi kazdıkları çukura kendileri düşdüler ve şimdi istiyorlar ki AK Parti onları çıkarsın. Dünki yazımda AK Parti’nin, mümkinse MHP ile berâber, ama olmazsa tek başına erken seçim karârı alarak Meclis aritmetiğini biraz daha kendi lehine değiştirebileceği ve paylaşılacak olan CHP’nin “terekesi” olacağına göre bundan MHP ve BDP’nin de yararlanabileceği görüşünü serdetmişdim. Şimdi muhtemelen bir erken değil ama bir ara seçime gidilebileceği sinyalleri veriliyor. Ama bu sefer sâdece eksik olan yedi sekiz CHP ve bir BDP sandalyesi için değil, CHP’liler “devamsızlıkdan” milletvekilliğini kaybedecekleri için yaklaşık 175 sandalye için ki bu daha bile avantajlı bir hamle AK Parti, MHP ve BDP için. Çünki hem 12 Hazîran’da elde etdikleri sandalyeleri muhâfaza edecekler ve hem de buna yenilerini ekleme şansını yakalayacaklar.

Bence Ayşe Özyılmazel’in o kopuklara ve şıllıklara hadlerini bildirmesi çok iyi ve milletçe yüreklerimize su serpen bir davranış ama bunu da ıskalamayalım.