-Emin hocamızın sağlık durumu nasıl?
- Yoğun bakıma alındı…(beş-on gün sonra)
- Emin hocamızdan haber var mı?
- Vefat etti…
Başka bir kardeşimizin babası da yoğun bakıma alınıp vefat ederek çıkıyor…
İnna lillahi ve inna ileyhi raciun!
Ne zaman ‘yoğun bakıma alındı’ haberi kulağıma gelse ölüm meleği ile randevusuna az kaldı diye düşünürüm… Genelde de böyle olur…
Hasta sahipleri için teselli olsun diye konmuş bir ad olabilir…’’Yoğun bakım…’’ yani ‘içiniz rahat olsun bizler yoğun bir şekilde ilgileniyoruz…’
Önceleri insanlar evinde ölüyorlardı ve ölümün gerçek yüzüne gözlerimizle şahit oluyorduk…
Uzun süre aklımızdan çıkmıyordu… Ölüm sekaratı anında kelime-i şehadet telkinleri yapılırdı. Şimdi ise onlarca kablo ve oksijen hortumları arasında telkinsiz can veriyorlar…
‘Beni evime götürün. Ben evimde ölmek istiyorum!’ diye adeta yalvarmalarına rağmen hastanede kalmak bir umutmuş gibi ‘hayır! Öleceksen hastanede ölmelisin’ der gibi bu son arzu geri çevriliyor…
Evlerde yapılan doğumlar hastaneye taşındı… Evde olan ölümler de hastaneye taşındı… Burnuma çok ciddi bir rant kokusu geliyor…
,,,
Eşimin amcası kalpten anjiyo olmak için hastaneye gidiyor… Tedavi bitiyor ve vücudunda morarmalar ortaya çıkınca tahliller yapılıyor ve ölüm habercisi olan bir hastalık teşhisi konuyor… Yirmi gün hastanede tedavi oluyor ve onu da yoğun bakıma alıyorlar… Şu an yoğun bakımda… Elbette ki Allah’ın dediği olacak… Elbette ki şifa Allah’tan…
Elbette ki ölüm meleği doktorların emrinde değil… Buna iman etmişiz… Fakat her ne hikmetse yoğun bakım servisinden genelde ‘ölü haberler’ servis ediliyor…
Bu yazıyı niçin mi kaleme aldım?
Yoğun bakıma giren ve yoğun bakımda olanların haberleri geldiğinde hayatımızı masaya yatırıp o odaya girmeden önce ahiret hazırlığı yapmamız ve hastanelere bazen ibret almak için gitmemiz gerektiğini hatırlatmak için kaleme aldım…
Rabbim hastalarımıza şifa versin… Amin.