Doğalgaza yüzde 15, elektriğe yüzde 10 zam, elbette vatandaşın canını sıktı. Zaruri olmasa yapılmazdı. Memurlar, maaşlarına, bu zammı kapatacak zam isteyecekler.
Doğalgaz, enerji kaynağı olarak, artık petrol derecesinde önem kazandı. Türkiye, petrol ve gaz sondajlarını öteden beri ihmal etmiştir. Halkımız, samayicimiz, gazın rahatlığına ve temizliğine alıştıkça, bu maddeye ihtiyacımız artıyor. Kullandığımız doğalgazın yüzde 64’ünü Rusya’dan, yüzde 18.5’ini İran’dan, geri kalan yüzde 17.5’ini başka ülkelerden ithal ediyoruz.
Üstelik, dehşetli geç kaldığımız ilk nükleer santralimizi Rusya yapacak. Rusya gibi bir devletle enerji gibi en hayatî konuda bu derecede bağımlılık, olumlu sayılmaz. Ama enerjide Rusya’ya bizden daha bağımlı Avrupa devletleri de var (ancak bunların çoğu Avrupa Birliği şemsiyesi altındadır). Şöyle:
Avusturya, gazının yüzde 100’ünü ve petrolünün yüzde 15’ini Rusya’dan satın alıyor. Federal Almanya gazda yüzde 39 ve petrolde yüzde 32, Fransa yüzde 16 ve 12, İngiltere petrolde yüzde 12 (gaz ithal etmiyor), Bulgaristan yüzde 90 ve 87, Yunanistan yüzde 81 v e 28, Çek Cumhuriyeti yüzde 78 ve 65, İtalya 27 ve 17, Finlandiya yüzde 100 ve 63, Polonya 46 ve 90, Slovakya, Estonya, Letonya, Litvanya’nın her biri yüzde 100 doğalgaz ve yüzde 98 petrolü Rusya’dan alıyorlar.
Rusya petrolde de zengin. Dünya 6.’sı Venezuela ile dünya 8.’si Libya arasında, dünya 7.’sidir. Petrol rezervinin değeri 10.4 trilyon dolar. Türkiye için doğru politika, ard arda nükleer santralleri çeşitli ülkelerle anlaşarak yapmaktır. Rusya’dan gaz ithalini düşürmemiz gerekiyor. Rusya ile ekonomik ilişkilerimizi, enerji alanından başka sahalarda geliştirmeliyiz.
Ucuz petrol dönemine daha 10 yıl önce OPEC son verdi. O zamana kadar Avrupa ve Amerika Birleşik Devletleri, ucuz petrol kullanarak ekonomik ve kültürel alanlarda büyük hamleler yaptı. Bunu yapamayan Türkiye’de kıtlık oluştu. Bir sente muhtaç dönemler yaşadık. Kalkınmamızı, pahalı petrolle yapmaya mahkûm olduk. Enerji çekişmesinin büyük savaşlar bile çıkarabildiğini biliyoruz.