Tereddüt geçirmedim değil, o tok ses, o görüntü...
28 Şubat’ın en müthiş dizilerinden biri...
Yani “Kurtuluş”. Kurtuluş Savaşı’nın bütçesinden kaç kat para harcanarak çekilen film.
Aziz Atatürk! Atatürk Aziz!
İşte o tok sesli aktör, Atatürk olmuş. “Aziz” ve “Atatürk” peh!
Onun hangi ideolojik mahzenlere, labirentlere demir attığını bilenler çok gülmüştür bu “Atatürk” mukallidine.
Görüntüyü Atatürk’e benzetince, arkası gelir.
Adama olur olmaz ödüller verirler ve arkasından da “Nutuk” çektirirler.
O da Altın Portakal’da uyduruk bir ödül almış.
(Evet bir zamanlar portakal “altın”dı, şimdi “bakır” bile değil, başkan sayesinde.)
Ve konuşmuş... Düpedüz Nutuk!
“Ey Türk sinemacıları” yok, olmaz! Enternasyonal olmalı “ey dünyanın ezilen sinemacıları.”
Ne yüksek fikirler, ne incelikler, ne hassasiyetler...
Darbe düşmanlıkları mı demezsiniz, parasız eğitim gösterisi mağduriyetleri mi demezsiniz, sosyalist devrim maskaralıkları mı demezsiniz.
Darbelere karşısın, tamam. Seni geçen sene Anayasa halkoylamasında evet diyenler arasında görememiştik. Acaba referandumda nerelerdeydiniz?
Darbecilerle aynı safta mı?
Kendine “Gerçek sanatçı” payesi vermişsin. Ülkenin ve dünyanın gerçeklerine tanık olmakla yükümlü olduğunu söylemişsin. Hukukun üstünlüğünün bittiğini saptamışsın...
Türkiye’de hukuk ne zaman üstündü?
28 Şubat’ta mı?
Halkın seçtiği, iktidar yaptığı partiler kapatılırken mi?
367 maskaralığı icad edilirken mi?
Örtülü kızcağızlar saçlarından tutulup sürüklenirken mi?
Sen “hukuk”un ne olduğunu biliyor musun?
Seni ve yandaşlarını, azınlığını üstün kılan mı “hukuk”tur? Sen üstünsen hukuk üstündür!
Yok öyle şey!
Aziz efendi, kendini kaptırıp Atatürk pozları atma. O bir roldü. Oyun biteli çok oldu.
Aziz bu nutku atarken onun temsil ettiği camianın kontenjanından kültür bakanı olan zat nerelerdeydi acaba?
Camia bakan makan tanımıyor. Söyleyeceğini söylüyor.
Olan kültürümüze oluyor...