- Lütfü Bey; yarın bayram; bu haftaki sohbetimizin ilk bölümünde bayram üzerine konuşalım mı? Neler söylemek istersiniz bu konuda?

- Öncelikle sizin ve Müslüman aleminin bayramını bugünden tebrik ederim. Şimdi sorunuza geleyim. Bayram hakkında sohbet edeceksek, öncelikle onu nasıl tanıdığımı anlatarak sohbetimize giriş yapmalıyım. Çocuktum, ufacıktım, bir bayram günü ailemizin büyükleri tarafından “Arkadaşın bayram!” denilerek onunla tanıştırıldım. Çok cömert bir arkadaştı. Her gelişinde bana şekerler, etler getirirdi.

Her gelişinde biz çocukları lunaparklara götürürdü. Onun sayesinde biz çocukların cepleri harçlıklarla dolardı. Onun sayesinde bayram ederdi ete, şekere hasret mideler. Onun sayesinde görüşürdü birbirlerini görmeyenler. Onun sayesinde barışırdı küsler. Onun sayesinde paylaşır, dayanışır, kaynaşırdı insanlar.

Evet, bayram hakkında çocukluk izlenimlerim özetle bunlar. Bayram benim için ilk önce paylaşmaktır. Sende olanı başkalarıyla paylaşıp insanlaşmaktır! Paylaşma ruhunu yaşayıp yaşatmaktır. Bencillikten, bireycilikten uzaklaşmak, toplumculaşmaktır. Sadece kendin için yaşamamak, parandan, zamanından başkalarına pay ayırmaktır. Ne yazık ki günümüzün bayramları, toplumun bir bölümü tarafından böyle kutlanmıyor. Bencilliğin, bireyciliğin körüklendiği günümüzde, toplumun bir bölümü bayramı bayram gibi kutlamıyor.

Akrabalarına, komşularına, çevresine zaman ayırmaktan kaçınıyor. Bunlar bayram gelir gelmez tatil yörelerine kaçıyor. Onlar için bayram paylaşmak, dayanışmak, yakınlaşmak, kaynaşmak değil uzaklaşmak oluyor. Zaten onların aklına da bayram denince bayram tatili değil, tatil bayramı geliyor! Bunlar bayram yapacakları için değil, tatil yapacakları için seviniyor. Onlar için bayram demek tatil demek oluyor. Onlar paralarını, zamanlarını sadece kendileri için kullanıyor.

Bu da bayramın toplumcu ruhunu yaşamamak, yaşatmamak demek oluyor. Oysa ruhsuz bayram ruhsuz beden gibidir!

Ruhsuz bayram şekersiz tatlı gibidir! Paylaştıran, dayanıştıran, yakınlaştıran, kaynaştıran toplumcu ruhu yaşayıp yaşatılmayan bir bayram, yaşayan ölü gibidir! Onun içindir ki bayramlar tatil gibi değil bayram gibi kutlanmalı. Bayramları şeklen değil ruhen yaşayıp yaşatmalı.

“BARIŞMA SAVAŞ” DİYOR FAŞİSTLER!

- Ülkemizdeki terör ne bayram dinliyor, ne geçtiğimiz günlerde meydana gelen Van depremi gibi büyük yıkıma yol açan deprem dinliyor, sürüp gidiyor. Nasıl yorumluyorsunuz bunu?

- Bayram demeden, deprem demeden, terörün, savaşın hiç ara vermeden ülkemizde sürüp gitmesini isteyenler kimler? Bunlar Kürt faşistler ile Türk faşistler. Aslında bunlar birbirlerine düşman gibi görünseler de kardeşler. Bunlar gözlerini kan bürümüş kan kardeşler! Bunlar kandan beslenmekteler ve birbirlerini beslemekteler.

Kürt faşistleri de, Türk faşistleri de ırkçılık hastalığının pençesindeler. Türk ırkçılığı Kürt ırkçılığını besliyor; Kürt ırkçılığı da Türk ırkçılığını besliyor. Yahu Van’da Türkiye’ye düşman ülkeleri bile yardıma koşturan büyük bir deprem oluyor. Böyle durumlarda düşmanlık unutuluyor, insanlık ön plana çıkıyor. Türkiye’ye düşman ülkeler bile, insanlık adına depremzedelere yardımcı olmak, onların yaralarını sarmak için sıraya giriyor.

Depremzedelere ellerinden gelen yardımı yapmak istiyor. Ancak televizyonlarımızda olsun, internette olsun Türk faşistleri, “Oh olsun; Van depreminden hemen önce onlar da bizim 24 askerimizi şehit etmişlerdi; şimdi ağlama sırası onlarda” türünde insanlık dışı sözler sarfediyor. Kürt faşistleri ise tüm Türkiye’nin, hatta Türkiye’ye düşman ülkelerin bile Van’a yardıma koşmasına aldırmadan teröre, savaşa devam ediyor. Deprem, bayram demiyor; teröre, savaşa ara vermek istemiyor.

Oysa bayramlar paylaşmak, dayanışmak, kaynaşmak kadar barışmaktır da. Ama Kürt faşistleri de, Türk faşistleri de barışa düşmanlıkta sınır tanımamakta. Kürt faşistleri de, Türk faşistleri de ne bayrama ne depreme aldırmayacak kadar insanlıktan nasipsiz, insanlıktan uzakta. Onlar barışa karşı savaştan, insanlığa karşı insanlık dışılıktan yana. Ne diyelim; faşistlerin de, ırkçıların da tümüne yuh olsun. İnsanlığın laneti faşistlerin, ırkçıların üzerine olsun!