Gençleri şekillendiren, yönlendiren, iyi veya kötü düzeye getirip geliştiren şu iki önemli ortam söz konusudur:

A- Aile,

B- Çevre.

Gençler bu iki ortam ile içiçedir. Ruhunda doğuştan mevcut olan ALLAH ve din duygusu veya mayası, iyi bir aile ve sağlam bir çevre içinde gayesine yönelik şekilde gelişmeye her zaman namzettir. Kötü bir aile ve sapık bir çevre içinde ise, körelip belirsiz hale gelmeye mahkûmdur. O bakımdan dindar, ahlâklı, faziletli ve kültürlü bir nesil yetiştirmenin yolu önce aileden geçer ve hemen arkasından çevre gelir. Kız kendisine eş seçerken, belirtilen sıfatları erkekte arama ihtiyacını duyar; erkek de kendine eş seçerken aynı ihtiyacı duyarsa, o takdirde temeli sağlam bir aile yuvası kurma imkânı ortaya çıkmış olur. Çocuğa ana-baba seçmekte bu kadar duyarlı davranırken, ona çevre ve arkadaş seçerken de bir o kadar duyarlılık göstermek gerekmez mi? Çünkü çocuk atıldığı, itildiği çevre ve toplumun, arkadaş ve yakınların renk ve karakterini alır ve ölünceye kadar bunun tesirinden kurtulamaz. Bugün ülkemizde yaşayan ana ve babalar için en önemli sorumluluk konusu çocuklardır. Milletimiz geleceğini emanet edeceği nesillerin sağlam bir ruhî ve manevî yapıya sahip olmasını sağlamak zorundadır. Analar ve babalar, çocuklarının iyi birer müslüman çocuğu olarak toplumdaki yerini almasını sağlamak mükellefiyetindedir. Ülkemizde her-gün cereyan etmekte olan olaylar, millet olarak, ana-baba olarak hepimizi kaygılandırmakta, dinimizi ve vatanımızı kendilerine emanet edeceğimiz yarınki nesillerimiz konusunda güvensizlik kaynağı olmaktadır. Yurttaşlarımızın ve özellikle gençlerimizin birbirlerini sevmemeleri, birbirlerine düşmanca duygular beslemeleri, hepimizin yüreğini dağlamaktadır.

Çocuklarımızın bugün bu hale gelmiş olmasının sebebi, onları birbirine bağlayacak manevi bağlardan, dini ve milli duygulardan yoksun olarak yetiştirilmiş olmalarıdır. Eğitim ve Öğretim sistemimiz, genç nesillerimize Allah, peygamber, din ve iman bilgisi, vatan ve millet sevgisi gibi yüksek manevî ve ahlakî değerleri gerektiği ölçüde anlatmamış ve bunları onların şuurlarında kökleştirmemiştir. Hatta bunlardan uzaklaştırıcı bir yolun izlendiğini dahi söylemek mümkündür. Millet olarak milli bir eğitim ve öğretim ile çocuklarımızı birbirine sevdirecek, manevi bağlarla onları birbirine kenetleyecek bir yol takip etmediğimiz takdirde bugünkü yürekleri parçalayan olaylar zinciri hızla artarak sürüp gidecektir.