Balyoz, Sarıkız, Ayışığı ve daha başkaları...
Ülkemiz, hain teşebbüslerin mantar tarlasına dönmüş. Omuzuna iki yıldız takan, kendinde ‘darbeciler darbecisi’ pâyesini vehmetmiş. Bu adı geçenler, birkaç yıldır mahkemede. Onlar muhakeme edilirken hep soruyorduk, vatandaş da soruyordu, 28 Şubat Post Modern darbesi dedikleri neden yok, neden ona dair tahkikat yapılmaz, failleri niçin ifade vermezler, haklarında niçin dava açılmaz?
Bu uzun bir merak ve yorucu bir bekleyişti.
28 Şubat kötülükte 12 Eylülle kıyas bile edilmez.
28 Şubat 27 Mayıstan hiç de geri değildir.
27 Mayıs 1960 Cinayetiyle üç devlet adamının hayatına kıyıldı. 28 Şubat 1997’de ise binlerce ömür ve istikbal mahvedildi. 27 Mayısın ideolojisi sıradan bir tek parti yobazlığıdır. 28 Şubatsa tam bir ideolojik rövanşist hareket. İntikam almaya dönüktür. 27 Mayıs ve 12 Eylülle yapılamayanları elde etmek içindir. İktidarları muhafazakârların kazanmasının, ezanın asli hale çevrilmesinin, Allah denmesinin, kadınların örtünmesinin intikamını almaya matuf tank ayarlı ve dış güdümlü bir darbedir. Buna rağmen ona ilişilmemesi, paşalarının ordu evlerinde müreffeh yaşayışlarına devam etmeleri hayreti mucip olmaktaydı. Çünkü darbeler, devirlerin cerahatıdır. Asırların biriktirdiği bu cerahat, öyle her zaman ameliyata tabi tutulamamakta. Çok kere fail daha yaman çıkabiliyor. Uzun, çok uzun bir fasıladan sonra muazzam bir fırsat yakalanmıştı. Onun için boşluk kalmaması gerekiyordu.
İşte nihayet beklenen hareket başladı. Meşru hükümeti deviren, gençler başta olmak üzere millete zulmeden 28 Şubat darbe faillerinden bir kısmı hakim huzuruna çıkartıldı.
Hey gidi hey...
Nerede o Mısır sfenksi edalı çalımlı generaller? O, kimseyi adam yerine koymayanlar, ‘70 milyon zaten fazla 20 milyon kesilse n’olur!’ diyenler, şimdi karakolda, adliyede soğuk terler dökmekteler.
Nisan ayında şubat temizliği yapılmakta. Ne var ki bir mekanda temizlik yapılırken, iki oda temizlenip diğerleri eski halinde bırakılamaz. 28 Şubat Mossad güdümlü bir projedir. Asker, akademisyen, yargı mensubu, politikacı, sermayedar ve gazeteci ayakları vardır. Manşet ve birinci sayfa makaleleriyle destek olanlar, ana haber ve programlarıyla çanak tutanlar, maddeten omuz verenler, sipariş vicdanlı yargıç ve savcılar, kişilik yozlaşmasına uğramış politikacılar, ekranları kirleten güya ilahiyatçı Prof.’lar vs... Onların da hesap vermesi şarttır. Temizlik tam olmalı. Mahkeme tavizsiz çalışmalı. İkna odacı bayan, iltica ettiği dokunulmazlık zırhından çıkartılarak yaptıklarıyla yüzleştirilmelidir.
İstikbale temiz bir dün ve temiz bir bugün bırakmalıyız.