“D’Altan biraderler”den küçüğünün gazetesinde okumasam, bu itirazı yapamayacaktım: “Evet! Diyanet selâmın Türkçesini de unuttu!”



Ekseriya bahname tarzında romanlar yazan küçük D’Altan, ne oldu ise, bir gazetenin baş Taraf’ı oldu...


İyi hoş, memleket zaten gazete kaynıyor. Köklü gazeteler bile tiraj kaybediyor, zor belâ ayakta kalabiliyor. Piyasaya yeni bir gazete ile girmek neyin nesi? Rahat mı battı be adam!


Bu sorunun cevabı mevzuumuz değil.


Hakkını yemeyelim, D’Altan biraderin gazetesi Ergenekon furyasında iyi iş yaptı. Kartel gazetelerinin yanıltmacalarını diğer basının dengelemesi mümkün değildi. Bu gazete, Ergenekon’un cılkını çıkardı.


Böyle bir operasyon gazetesine her dem bir Ergenekon lâzım ki, kendini ısbat edebilsin. Hatta ayakta kalabilsin.


Son zamanlarda Taraf tarafını arıyor.


Hükümet’e ve Başbakan’a saldırarak ara sıra Sözcü’nün tarafı oluyor. Sözcü kadar bu işte başarılı olması elbette mümkün değil. O zaman PKK sözcülüğüne yatıyor. PKK sözcülüğünü üstlenerek kimin tarafı olduğunu da siz söyleyin!


Diyanet, mübarek ay Ramazan dolayısıyla bu sene “Selâm”ı ana tema olarak seçmiş. Dergisinin kapağına da her dilden karşılıklarını koymuş.


Taraf, bu kapakta selamın Kürtçesinin olmadığını keşfetmiş!


“Saldırın koçlar bir gedik bulduk!”


Ne müthiş buluş bu? Diyanet’i lânetli ayırımcılık koltuğuna oturtacak cinsten bir buluş!


Zaten Diyanet Sünni. Bir de Türk! E öyle ise, diğer kavimlerden olan vatandaşlara ayırımcılık uyguluyor. İşte delillerin delili!


Seni yedi kat yabancıların selâmını kapağına koy, Kürtçenin, Ermenicenin ve İbraniceninkini koyma!


Tahriğin en ucuzu! Yani en müptezeli!


Kürdü tahrik et!


Ermeniyi tahrik et!


Yahudiyi tahrik et!


Bunun üzerine Diyanet açıklama yayınlamış: “Bu ülkede konuşulan tüm dil ve lehçelerde selâm selâm, merhaba merhabadır.”


D’Altan’ların küçüğünün gazetesi Kürtçede selâmın selâm olmadığını iddiaya devam ediyor. Hatta bilimsel “kanıt”lar da bulmuş! Artuklu Üniversitesi Kürtçe Bölümü’nden!


Hayırlı olsun!


Peki bu kadar hınzır dikkat, neden Türkçe üzerinde tevakkuf etmiyor, bir an bile?


Selâmın Türkçesi yok mu yani? Bilmiyorsan sor Türk Dil Kurumu’na. Ona sormasan, sözlüğüne bak.


Hadi ona da üşendin, baba Altan’a sor. Camiye gitmez ama, 1940’larda Türkçe ezan ve kamet uygulamasında selâmın yerine ne denildiğini duymuş olabilir!


Şöyle hikâye edilir: Atatürk ölmüştür. (Elbette ve resmen o ölümsüzdür ama, ölmüştür ve bugün Anıtkabir’de yatmaktadır.)


Atatürk ölünce, onun gasledilmesi ve cenaze namazının kılınması, bacısı tarafından dile getirilmiş, aynı zamanda cenaze töreninin komutanı olarak tayin edilen Fahreddin Altay Paşa tarafından da yukarıya sorulmuştur.


O zamanki başbakan Celâl Bayar’a göre, mesele yoktur. Atatürk’ün defninden önce gasli gerekmez, çünkü o zaten temizdir. Cenaze namazına da lüzum yok!


İşte laik Türkiye’nin tavanı!


Bunun üzerine Fahreddin Paşa görevden affını ister.


Zamanın ricalinin korkusu şudur: Cenaze tabiî olarak İstanbul’un selâtin camilerinden birine götürülecek. E, o zaman başta protokol olmak üzere binler, on binler toplanacak. Ya cenaze dinî bir gösteriye dönüşürse? Özenle oluşturulan “laik cumhuriyet” güme giderse?


Fahreddin Paşa’ya namazın Dolmabahçe avlusunda, orada bulunan hademe-personelle kılınması talimatı verilir. Bir de “uygun” hoca bulunmuştur. Şerefeddin Yatkaya. Şerefeddin Hoca, on beş-yirmi kişilik cemaatle cenaze namazını kıldırmış.


Namaz bitince selâm verilecek elbette. Hoca, önce sağına “Esenlik size”, sonra soluna “Esenlik size” demiş!


Bu açıklamamın Taraf’ın manşetinde yer almasını bekliyorum!


Selâmın Türkçesi “esenlik!”


“Ben Türküm ama bunu bilmiyorum” diyebilirsin. Mazursun. O selâmın Kürtçesi dediğini de Kürtler bilmiyor!


Allahın selâmı Türk-Kürt tanımıyor!


Birileri Türkleri selâmdan İslâmdan uzaklaştırmaya çalışıyor, birileri de Kürtleri!


(Eh bu da bizden D’Altan’lara dil dersi. Tabiî ki, hayrımıza! Ne de olsa Ramazan!)