Evet, uzun zannettiğimiz ömrümüz içinde sayılı Ramazanlardan birisini daha geçirmiş bulunuyoruz. Gelecek Ramazan ayına kimlerin kavuşacağını ve kimlerin de öleceğini biz bilemiyoruz. Meselâ geçen seneki Ramazan ayında bizlerle beraber oruç tutup, bizlerle beraber teravih namazı kılan kardeşlerimizden bazıları bu seneki Ramazan ayında ölümleri veya hastalıkları sebebiyle aramızda bulunamadılar. Biz, onların vefat edenlerine Cenâb-ı Hakk'tan afv ü mağfiret, hasta olanlarına da acil şifalar diliyoruz.

Bugünleri idrâk edebildiğimiz için memnunuz, mes'ûduz, bahtiyarız. Çünkü bir ay, ALLAH Teâlâ'nın emirlerine uyarak nefislerimizle mücahedeye giriştik. Oruç tuttuk, günde beş vakit namazımızla birlikte teravih namazları kıldık. Tevbe ettik, duâ ettik. Rabbim kabul eylesin. Amin.

Camilerimiz, mescidlerimiz bu mübarek ay vesilesiyle ağzına kadar doldu doldu boşaldı. Vaazlar, nasihatlar dinledik. Rabbim tesiratını halk eylesin. Amin. Kur'an-ı Kerim okuduk, hatimler indirdik, mukabeleler okuduk-dinledik. Zekatımızı-fitremizi verdik. Olanca gücümüzle ibadet ve taatte bulunmaya çalıştık. Rabbim kabul eylesin, Muvaffak eylesin. Amin. İşte bunun için memnunuz. İşte bunun için mes'ûduz.

Neşeliyiz, çünkü insan olmanın en yüksek bilinç düzeyini, ALLAH Teâlâ'ya yakın olmanın en içten sıcaklığını ve hazzını yaşıyoruz. Hüzünlüyüz, bu zaman diliminin bize yeniden hatırlattığı sorumluluklarımızı hakkıyla yerine getirip getirmediğimizin muhasebesi altında adeta eriyoruz. Neşeyle birlikte buruk bir mahcubiyet de duyuyoruz. Hala çevremizde boynu bükük öksüzler, mutsuz, umutsuz ve sahipsiz insanlar, doğal felaketler sonucu evlerini, yurtlarını, yakınlarını kaybeden ve çevresinden yeterince destek alamayan ülke ve bölgeler var. Evrensel bir dinin mensupları olarak evrensel bir bakış açısıyla, yeryüzündeki sosyal ve iktisadî dengesizliklerin, çıkar kavgalarının ve insan eliyle üretilen felaketlerin, gözyaşı ve acıların hala devam ettiğini görmenin, insanların birbirini yok etmek için yaptıkları yatırımın, birbirlerine yardımcı ve destek olmak için yapılan yatırımlarla kıyaslanamayacak boyutta olmasının mahcubiyetini yaşıyoruz.

Fakat mübarek Ramazan ayı geldi ve işte maalesef gitti. İlahi rahmetin bol bol serpildiği, lütuf ve ihsanın esirgenmediği; saadet, rahmet ve gufran ayının günlerini geride bıraktık. ALLAH Teâlâ aşkıyla, Peygamber sevgisiyle çarpan yürekler; bu hayırlı, bu feyizli günlerin gitmesinden, gönlünde derin bir acı duyar. Evet biz hüzünlüyüz, kederliyiz, hakikaten içlerimizde bir boşluk hissediyoruz.

"Ey şanlı Ramazan doyamadık sana

Elveda diyerek gidiyor musun?

Kadrini bilenler oldu ak ü pak

Sendeki o nurun yoktur bir eşi,

Müminin kalbinde yanar ateşi,

Hasretle kalbimiz bir yıl yanacak,

Neylesem bilmem ki, neler söylesem,

Unutma bizleri olmaz mı desem,

Ey şanlı Ramazan ardından, ancak."