- Lütfü Bey; CHP Genel Başkanı Kemal Kılıçdaroğlu, darbelere karşı olduğunu söylüyor. Geçenlerde de 27 Mayıs darbesinin devirip astığı Adnan Menderes ve arkadaşlarının kabrini ziyaret edip CHP adına özür diledi. Bunlara bakılarak CHP’nin artık darbe karşıtı bir parti olacağı söylenebilir mi?

Kemal Kılıçdaroğlu 27 Mayıs darbesinin devirip astığı Adnan Menderes’in mezarına gidip özür diliyor; ama 27 Mayıs darbecilerine hizmet eden Kurucu Meclis’te görev yapanları, örneğin Oktay Ekşi’yi CHP’den milletvekili yapıyor.  27 Mayıs darbesine karşıysan, o darbeye hizmet edenleri milletvekili yapmayacaksın. 12 Eylül darbesine karşıysan, darbeci generallere danışmanlık yapan, hizmet eden Kamer Genç gibileri CHP’den milletvekili yapmayacaksın. 28 Şubat darbesine karşıysan, o darbeye hizmet eden Nur Serter gibileri CHP’den milletvekili yapmayacaksın. Hem onları milletvekili yapıp hem de darbelere karşı olduğunu söylersen inandırıcı olamazsın. Bakın Balyoz davasına bakan mahkeme, yargıladığı subayları darbeye teşebbüsten mahkum etti. Bu karara Genelkurmay Başkanı, kuvvet komutanları itiraz etmedi. Bu karara 365 generali olan ordudan bir tek general itiraz etmedi. Bu karara 250 bine yakın subayı, astsubayı olan ordudan bir tek subay, astsubay itiraz etmedi. Hatta bu darbe teşebbüsünün olduğu dönemde Genelkurmay Başkanı olan paşa, “Balyoz davasında adil yargılama yapılmadı diyemem” dedi. Ona yine o dönemde Kara Kuvvetleri Komutanı olan paşa da destek verdi. Hal böyleyken Kemal Kılıçdaroğlu kalktı, “Balyoz davasında yargılanan subayları mahkum eden mahkeme, mahkeme değildir” deyip bu karara itiraz etti. Kemal Kılıçdaroğlu’na göre, bu kararı veren Balyoz mahkemesi hukuku ihlal etmişti. Peki ama KCK, KESK yargılamalarında da hukuk ihlalleri yapıldığı iddia ediliyor. Kemal Kılıçdaroğlu, hukuk ihlallerine karşıysa niye buna ses çıkartmıyor? Görülüyor ki Kemal Kılıçdaroğlu sadece darbecilikle suçlananların avukatlığını yapıyor. Ve de geçmişteki darbelere hizmet edenleri milletvekili yapıyor. Ondan sonra da kalkıp “darbelere karşıyım” diyor. Bu da “darbecilerin yanındayım; ama darbelere karşıyım” demek kadar komik oluyor!

 BALYOZCULARI MAHKEME HAPSE, HALK YALNIZLIĞA MAHKUM ETTİ! - 

Darbeye teşebbüsten yüzlerce ordu mensubuna ağır cezalar veren Balyoz mahkemesinin kararlarına tepki göstermesi için holding medyasının halkı kışkırtma çabaları sonuçsuz kaldı. Halk bu kararlara esaslı bir tepki göstermedi. Nasıl yorumluyorsunuz bu durumu?

Balyoz davasına bakan mahkemenin kararını açıklayacağı günü, medya günler öncesinden ilan etmişti. Ancak o kararın açıklanacağı gün mahkemenin önüne Balyoz davasında yargılananların yakınlarından başka pek kimse gitmedi. Balyoz davasında yargılananların yakınları mahkemenin önünde yapayalnızdı, kimsesizdi. Mahkemenin sürdüğü yıllar boyunca da manzara bundan pek farklı değildi. Sizin de sorunuzda belirttiğiniz gibi, mahkemenin darbeye teşebbüs etmekle suçlananlara ağır cezalar veren kararından sonra da halktan buna esaslı bir tepki gelmedi. Acaba halkın bu tavrının nedeni neydi? Çünkü çeşitli halk kesimleri darbe dönemlerinde öylesine acılar çekmişti ki, artık darbenin d’sine adı karışanlara bile nefretle bakar hale gelmişti. Belli ki çeşitli halk kesimleri, Balyoz davasında darbeye teşebbüs etmekle suçlananlara da bu nefretle bakıp, “Darbe yapıp bizim anamızı ağlatacaklarına; bırakalım da onların anası ağlasın” dedi. Belli ki 27 Mayıs darbesinin devirdiği, zulmettiği, idam ettiği Başbakan Adnan Menderes ve arkadaşlarının taraftarları böyle dedi. Belli ki 12 Mart darbesinin işkenceden geçirdiği, katlettiği, idam ettiği Deniz Gezmiş gibi sosyalistlerin taraftarları böyle dedi. Belli ki 12 Eylül darbesinin işkenceden geçirdiği, zindanlara doldurup çürümeye terk ettiği, idam ettiği başta devrimciler ve ülkücüler olmak üzere çeşitli siyasi görüşlerin taraftarları böyle dedi. Belli ki 28 Şubat darbesinin zulmüne uğramış İslamcıların taraftarları böyle dedi. Kısacası, Balyoz davasında darbeye teşebbüs etmekle suçlananlar, geçmişteki darbelerin günahları yüzünden yalnızlığa terk edildi. Halk geçmiş darbelerde çektiği acıları hatırlayarak, darbeye adı karışanları yalnızlığa mahkum etti. Aslında halkın onları yalnızlığa mahkum etmesi, mahkemenin verdiği mahkumiyetten de ağır değil mi?