Ancak hemen belirtelim ki, sefere çıkmalarda perşembenin tercihi, değişmez bir prensip değildir. Nitekim Veda Haccı için Resûlullah (S.A.V.) Efendimiz cumartesi günü yola çıkmıştır. Öyle ise, perşembe günü çıkacak bir mâni sebebiyle yolculuğun bir hafta tehîri diye bir prensip konulmamıştır. Çünkü haftanın belli günlerinde yapılacak işlerden bahseden bu vb. rivayetler kesin bir hüküm ifade etmez. Bilakis hayatını daha verimli kılmak isteyen kimselere irşâdî bir prensip verir. Belli başlı işler, önceden programa bağlanarak haftanın ve hatta ayın belli muayyen günlerine dağıtılabilir. Böylesi bir kararlılık sünnete aykırı değildir, bilakis örneği bile mevcuttur. Bunu, ömrümüzü daha verimli kılmanın bir yolu olarak değerlendirmemize bir mâni yoktur.

11- Hacca gidecek kimse, yola çıkarken ve hacdan evine döndüğünde iki rekât namaz kılmalıdır. Bu namazların ilk rekâtlarında "Kâfirûn", ikinci rekâtlarında ise "İhlâs" sûresinin okunması müstehap-tır. Bunların okunmasının müstehab olmasının hikmeti, bu iki sûrenin tevhidden bahsetmesidir.

Hacca gidecek kimse, evinin kapısından çıkarken: Ümmü Seleme (R.Anhâ) validemiz ve Enes b. Malik (R.A.)den rivayete göre:

"Bismillahirrahmanirrahim. Tevekkeltü alellahi Rabbi'l-arşil- azim la havle vela kuvvete illa billâhil-aliyyil-azîm. Estağfirullahe ve etûbü ileyh. Allâhümme innî eûzü bike en edılle ev udalle ev ezille ev üzelle ev azlime ev uzleme ev echele ev yüchele aleyye." diye dua eder. Çünkü Resûlullah (S.A.V.) Efendimiz evinden çıkarken böyle duâ ederdi ve her kim evinden çıktığında bu duayı okursa:

"Kendisine bir melek tarafından: Sen bu duanın bereketiyle ihtiyaçlarının karşılandı, şerlere karşı koymakta yeterli hale getirildin ve onlardan korundun, diye karşılık verilir. Bunun üzerine şeytanlar ondan uzaklaşır." buyurdu."

Sonra da Âyetel-Kürsî', Kadr, İhlâs, Felak ve Nâs sûrelerini okur. Hacca gidecek kimse, vedalaşırken aile efradına şöyle der:

"Estevdiullahe dînekum ve dünyakum ve havatime e'malikum."

Hac için vedalaşan kimseye de aile efradı:

"Sir fî hifzıllahi ve kenefihi. Zevvedekellahut-takvâ ve cennebekel-habaise ver-rediyye ve ğafere zenbeke ve vecceheke lil-hayri eyne ma künte ve teveccehte." şeklinde dua ederler ve ondan kendilerine dua etmesini isterler. Hz.Ömer (R.A.), Hz.Peygamber (S.A.V.) efendimizden umre yapmak için izin istemiş, Hz.Peygamber (S.A.V.) efendimiz de izin vermiş ve:

"Ey kardeşcik! Bizi de duadan unutma!" buyurmuş. Bu sözüyle Hz.Peygamber (S.A.V.) efendimiz bana öyle bir şey söylemiş oldu ki, benim için dünyaya bedeldir. Diğer bir rivâyette ise Hz.Peygamber (S.A.V.) efendimiz:

"Ey kardeşcik! Bizi de duana ortak et!" buyurmuştur.

Tirmizî, Deavât:34, 35, No:3426, 3427, 5/490; Ebû Dâvud, Edeb:102; Nesâî, İstiâze:30; İbn-i Mâce, Dua:18

Ebû Dâvûd, Vitr:23, No:1500, 1/555; Tirmizî, Deavât:109; İbn-i Mâce, Menãsik:5