Palau ve Nauru’nun birer devlet(çik) olduğunu Birleşmiş Milletler’de Filistin’in “Üye olmayan gözlemci devlet” statüsüne alınıp alınmaması ile ilgili oylama sonucu öğrendik. Hani şu, dünyaya “Ama biz onlara özgürlük götürmüştük!” penceresinden bakan iradenin bir kez daha başka pencerelerin ve hatta evlerin de olabileceği gerçeği ile tedirgin ruhlarında soğuk rüzgarlar estiği gün. Hani yüzlerin, yıllardır en temel dayanakları olan “güç”ün ellerinden kayıp gitmekte olduğunun şaşkınlığı ile asıldığı gün. Tüm kuralların kendileri tarafından konulduğu bir oyunda, kendi sahalarında yenilgiye uğratılmış olmanın verdiği o derin ızdırap.

Zaman, mekân, zalim ve mazlum farklı olsa da ne kadar güzel söylemiş G. G. Marquez:
‎
"...Ama hayat tepeden tırnağa aşktı generalim, siz bir tren penceresinden bakan hüzünlü, silik bir görüntüydünüz yalnızca, suskun dudakların titreyişi gibi bir şeydiniz, kim olduğu, ne olduğu bilinmedik, yazgıdan yoksun bir ihtiyarın kadife eldiveninin sallanışıydınız, kimbilir belki de bizim düşlerimizin ürünü bir görüntüydünüz, hayatın asıl yüzünü bilmeyen gülünç bir zorba...



O gün çakan kıvılcım, yıldırımlara dönüşmeli Müslüman yüreklerde. Tefrikaya düşmeden, birlik ve beraberlik içerisinde kenetlenilebilirse neler başarılabileceğinin somut bir örneği olarak yer etmeli tüm mazlum sinelerde.

Ortadoğu’dan yükselen umut, Arakanlı, Keşmirli mazlum Müslümanın yüreğinde makes bulmalı. Türkiye’den yükselen el, Afrikalı mağdurlara, Uygurlara, Hoton Müslümanlarına ve Patani’ye şifa olmalı. İşte asıl o zaman düşecek son cemre toprağa.

Palau, Nauru, Mikronezya ve Marshall Adaları sizin olsun, Hoton ve Komor Adaları bizim!…