Bangladeşin 28 Şubatı
Bangladeş, 161 milyonluk nüfusuyla Endonezya ve Pakistanın ardından dünyanın üçüncü büyük Müslüman ülkesi. 1500lü yıllardan itibaren önce Portekiz sonra da İngiliz sömürgesinde kalan Hindistan, o yıllardan günümüze huzur yüzü görmedi. İngilizlerin, gerekli fitne ve fesat çalışmalarını tamamlayıp 1947 yılında ülkeyi terk etmesi üzerine 1948 yılında bağımsızlığına kavuşan ancak Pakistan ve Hindistan olmak üzere ikiye bölünen Hindistanda diğer sömürgelerde de olduğu gibi hep tartışmalar çatışmaları; çatışmalar da bölünmeleri takip etti. Nüfus potansiyeli o kadar fazla idi ki 1971 yılında Pakistanın bir eyaleti statüsünde olan Doğu Pakistanın da Bangladeş adıyla bağımsızlığına kavuşmasından sonra bile yeni ortaya çıkan ülkeler, en çok Müslüman nüfus barındıran ülkeler sıralamasında Endonezyanın ardından ikinci, üçüncü ve dördüncü sıraya yerleştiler. Ancak huzura kavuşmak şöyle dursun, her üç ülkede de yoksunluklar, tartışmalar, çatışmalar ve darbeler birbirini kovaladı. Aynı acılar, 1947 yılından itibaren Hindistan ve Pakistanı üç kez savaşa sürükleyen ve ümmetin kanayan yarası olan Keşmirde de yaşanıyor.
Bangladeş, 2009 yılından beri kurucu Cumhurbaşkanı Mucibur Rahmanın kızı olan Başbakan Şeyh Hasina Vecid tarafından yönetiliyor. Şeyh Hasina liderliğindeki Bangladeş, geçtiğimiz aylarda Budistlerin zulüm ve katliamlarından kaçarak kendilerine sığınmak isteyen Arakanlılara kapılarını kapatmasıyla gündeme geldi ülkemizde. Bangladeş, sınırı kapatmakla kalmamış, mazlum Arakanlılara yardım ulaştırılmasını da engellemişti. Hükümet henüz bu tutumunda bir değişiklik yapmış değil. Bir tarafta Budistlerin zulmü, diğer tarafta ise Müslüman kardeşlerine sırt çeviren ve onlara yardım ulaştırılmasına bile izin vermeyen Bangladeş hükümeti.
Aynı Bangladeş, şimdi de toplumun önde gelen siyasetçi ve ilim adamlarının uydurma suçlarla idamla yargılandığı davalarla gündemde. Kişi başına milli gelirin 700 dolar olduğu ve BMnin 2010 verilerine göre ülke nüfusunun yaklaşık yüzde 77sinin günlük 2 doların altında bir gelirle yaşam savaşı verdiği Bangladeş, dünyanın en fakir ülkelerinden biri. Ülkenin 1971 yılında Pakistandan ayrılması yolunda teşvik edici bir rol üstlenen Hindistan, ayrışmanın ardından ülke üzerinde tam bir tahakküm kurdu. Hindistanın ülke üzerindeki hakimiyeti, özellikle de siyasi ve ekonomik alanlarda kendini gösteriyor. Örneğin Hindu nüfus varlığının ülke genelinde % 9luk bir orana tekabül etmesine karşılık, Bangladeşin 64 kentinin 40ında Valilik koltuğunda Hinduların oturması, bu etkinin boyutlarını gözler önüne sermektedir. Tahakkümün boyutlarının açıkça ortaya çıktığı diğer bir alan da sınır ihlalleri konusunda yaşanıyor. Son 10 yılda sınır ihlali yapan 1000 Bangladeşli Hindistan tarafından yargılanmadan öldürülmüştür. Uluslararası insan hakları örgütlerinin bile isyan ettiği konu, Şeyh Hasina liderliğindeki Bangladeş hükümeti tarafından Hindistan ile olan ilişkilerin bozulmaması adına göz ardı edilmiş ve edilmektedir.
Ağır ekonomik koşullar altında yaşam savaşı veren Bangladeş halkı, Başbakan Hasina liderliğinde adım adım kaosa ve iç savaşa doğru yol almakta, Bangladeş İslami hareketinin saygın isimleri ve Cemaat-i İslaminin lider kadrosu, hiç de yabancısı olmadığımız düzmece suçlarla idama sürüklenmektedir. Yabancısı değiliz, çünkü Başbakan Hasina, yargılamaları devam eden Cemaat-i İslaminin önde gelen isimlerinin iki ay içerisinde idam edileceklerini dava tamamlanmadan ilan etmiştir. Cemaati İslaminin toplum nazarında sahip olduğu destek ve itibarı sıfırlamak isteyen hükümet, gerçek dışı ve yüz kızartıcı suçlar yüklemeye kalkışsa da asıl amaç, 1971 yılındaki ayrışmaya karşı duran ve mücadele eden Cemaat-i İslami hareketinden rövanşın alınmasıdır.
Davada Cemaat-i İslaminin üst düzey 10 mensubu yargılanıyor ancak Bangladeş halkı, özellikle hareketin 91 yaşındaki kurucusu Prof. Dr. Gulam Azam, 2001 yılından bu yana partinin genel başkanlığını yürüten Mevlana Mutiur Rahman Nizami, Genel Başkan Yardımcısı Allame Delvar Hüseyin Sayidi ve Genel Sekreter Ali İhsan Muhammed Mücahidin idam edileceği yönünde derin endişe duyuyor. Aralarında 2001-2006 yılları arasındaki koalisyon hükümetinde bakanlık görevi yürüten siyasi figürlerin de yer aldığı davanın, ülkeyi siyasi bir kaosa ve halk ayaklanmasına sürükleme riski bulunuyor. Çok daha basit olaylarda dünyayı ayağa kaldırmakla maruf Batı dünyası, Müslümanlara ilişkin her konuda olduğu gibi bu dava konusunda da sessizliğini koruyor. Bu, belki beklenen bir durum ancak İslam ülkelerinde ve ülkemizde idamların durdurulması yönündeki cılız birkaç sesten başka ses çıkmaması vahim.
Kurtuluş Savaşı sırasında her şeyi ile milletimizin yanında olan ve yardıma koşan Bangladeşli Müslümanlar, Türkiyeden çok şeyler bekliyor. Açlık tehlikesi ile karşı karşıya kalan Somaliyi, Budistlerin zulmü altında inleyen Arakanı, Gazzeyi ve Filistini dünya gündemine taşıyan Türkiye, Bangladeşin siyasi bir bilinmezliğe ve hatta bir iç savaşa sürüklenmesine yol açabilecek bu siyasi ve insani ayıptan kurtarılması için acilen uluslararası kurumlar nezdinde diplomatik girişimlerde bulunmalıdır.
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.