Görülüyor ki, Hz. Peygamber (S.A.V.) Efendimiz olgun imanı sevgiye bağlamışlardır. Kıyamet gününde Peygamberlerin bile gıpta edecekleri dereceyi alacakların: Birbirlerini ALLAH Teâlâ için sevenler olduğu Hz. Peygamber (S.A.V.) Efendimiz tarafından müjdelenmiştir. Şöyle ki: Muaz b. Cebel (R.A.)den rivayete göre Hz. Peygamber (S.A.V.) Efendimiz:

“ALLAH Teâlâ Hazretleri buyuruyor ki: Benim celalim adına birbirlerini sevenler var ya! Onlar için nurdan öyle minberler vardır ki, Peygamberler ve şehidler bile onlara gıpta ederler”(1)buyurmuşlardır.

Hz. Ömer (R.A.)den rivayete göre Hz. Peygamber (S.A.V.) Efendimiz şöyle buyurdu: “ALLAH Teâlâ’nın kulları arasında bir grup var ki, onlar ne peygamberlerdir ne şehidlerdir. Üstelik Kıyamet günü ALLAH indindeki makamlarının yüceliği sebebiyle peygamberler de, şehidler de onlara gıpta ederler.” Orada bulunanlar sordu:

- Ya Resûlellah! Onlar kim, bize haber ver! Resûlullah (S.A.V.) Efendimiz:

“Onlar aralarında ne kan bağı ne de birbirlerine bağışladıkları bir mal olmadığı halde, ALLAH Teâlâ’nın ruhu yani Kur’ân-ı Kerim adına birbirlerini sevenlerdir. ALLAH Teâlâ’ya yemin ederim, onların yüzleri mutlaka nurdur. Onlar bir nur üzeredirler. Halk korkarken, onlar korkmazlar. İnsanlar üzülürken, onlar üzülmezler, buyurdu ve şu ayet-i kerimeyi okudu:(2) “Haberiniz olsun! ALLAH Teâlâ’nın dostları var ya! Onlara ne korku var, ne de onlar üzülecekler.”(3)

Küçükleri sevmek, onlara acımak ve büyüklere saygı duymak kardeşliğin vazgeçilmez iki unsurudur. Nitekim Abdullah b. Abbas (R.A.)den rivayete göre Hz. Peygamber (S.A.V.) Efendimiz:

“Küçüğümüze merhamet etmeyen, büyüğümüze saygı duymayan, emr-i bil-ma’rûf ve nehy-i anil-münker etmeyen bizden değildir”(4) buyurmuşlardır.

Büyüklere saygıdan söz ederken özellikle dine ve dinde var olduğu şüphesiz olan esaslara saygılı olmamızın gerektirdiği dikkatten kaçırılmamalıdır. Nitekim Kur’ân-ı Kerimde: “Kişinin ALLAH Teâlâ’nın nişanelerine saygı göstermesi, kalblerin ALLAH Teâlâ’ya karşı gelmekten sakınmasındandır”(5) buyurulmuştur. Kur’ân-ı Kerim okunurken, okunan Kur’ân-ı Kerim’i dinlerken saygı ölçüleri içinde bulunmak bu cümledendir. İnanmış insanlar dini ve dinî esasları küçümseyen söz ve hareketlerden sakınmalıdırlar. Bu tutum sadece dine saygısızlıkla kalmayıp aynı zamanda dindar olan insanların incinmelerine de neden olur. Toplum ferdleri arasındaki sevgi ve saygı karşılıklı yardımlaşmaya da yol açar. Yüce ALLAH Kur’ân-ı Kerim’de “iyilik” hususunda yardımlaşmamızı ve birbirimize destek olmamızı emretmektedir. Birbirleriyle yardımlaşma ve dayanışmada insanların bir vücut gibi olduğu, bu vücudun bir uzvu rahatsızlanınca bütün vücudun rahatsız olacağı sevgili Hz. Peygamber (S.A.V.) efendimiz tarafından bildirilmiştir.

İşte islam, toplumun ferdleri arasındaki ilişkileri en güzel şekilde düzenleyen, onları kardeşlik bağları ile birbirine bağlayarak düzenli bir toplum hayatını amaçlayan bir dindir. Ne mutlu bu dinin gereklerini yerine getirenlere.

(1) Tirmizi, Zühd: 53.

(2) Yunus sûresi: 62.

(3) Ebû Davud, İcare: 42.

(4) Tirmizi, Birr: 15, A. b. Hanbel, 1/257, 2/207.

(5) Hac sûresi: 32.