Biz Ensar diye tarihe geçmiş bir dinin ve kutlu bir neslin mensuplarıyız. Yardım etmek duygusu kanımızda vardır. İnsanlara yardım etmek bizim için hep bir vecibe olmuştur. Hâl böyle iken nasıl bu duruma düşürüldük. Yardım duygularımız köreldi.

Önceki gün ziyaretime bir dost geldi. Anlattıkları âdeta kanımı dondurdu. Suriye’deki mazlumların ülkemize sığınmasıyla birlikte bilhassa Reyhanlı ilçesinde 150 TL olan ev kiralarının bin liraya çıktığını söyledi. Hakeza diğer yerlerde bundan farksız olmadığını söyledi. Çok üzüldüm. Böyle din kardeşliği olur mu? Böyle insanlık olur mu? Biz bizlere sığınanlara kucak açarız. Elimizdekini paylaşırız. Çünkü bizde Mekke’den Medine’ye Müslümanlar hicret ettiklerinde böyle yapan Medinelilerin ruhu var. Onlar Ensar oldular. Allah’ın övgüsüne mazhar oldular. Şimdi sıra bizde. Aksi hareket etmek ümmet olma ruhuna aykırıdır. Yanlış olur, yazık olur.

Mâl ve evlatlarımız bizi aldatmasın. Onlar birer imtihandır. İmtihanın kaybolması demek helâk olmak demektir.

Şu olay ne kadar ders ve ibret vericidir.

Bir Allah dostu çevresinden bir müddet önce ölen birinin kabrine varmış. Başucuna durmuş. Kabrin içine doğru dönerek içeriye şöyle seslenmiş.

- Ey filanca! Sen öldükten sonra karını başkaları aldı. Malını vereselerin dövüş kavga paylaştı. Ortada hiç bir şey kalmadı. Şimdi sen orada nasılsın? Faydalanabildiğin amellerin var mı? Varsa bari sen de onlardan faydalan. Yoksa vay haline.

Bu olay insan için ne büyük ders verici bir olay.

Mazlumlara karşı acımasız davrananlar bu olayı iyi tahlil etmeliler. Evlerinin 150 TL’lik kiralarını bin liraya çıkaranlar bununla rahat olabilecekler mi bakalım.

Ancak sevinilecek bir durum var. Milletimizin kahir ekseriyeti dünya mazlumlarına yardım kuruluşları vasıtasıyla yardımda yarışıyorlar. Bu durumdan dolayı da duyarlı insanlarımıza hayır dua ediyoruz...