Suriye’deki kriz henüz tam anlamıyla çözülmüş değil. Fakat son gelişmelere bakıldığında, askeri müdahale kararından şimdilik geri dönüldüğü anlaşılıyor. Esed kimyasal silahlarından vazgeçse bile dünyanın birçok ülkesi Esed’e ve rejimine güvenmiyor. 

Suriye, Rusya’nın planını benimsediğini açıkladı ama bu konuda acilen somut adımlar atması gerekiyor. Şam yönetimi; ya plana uyuyor gibi görünüp oyalama yoluna gidecek veya samimi bir şekilde plana uyacak. Gelinen noktada üçüncü bir yol yok. Şam yönetimi kimyasal silah stokunun tasfiye edilmesi planını kabul etmez oyalama yoluna giderse; hiç şüphesiz cezalanacağını belki de sonunun geleceğini hesaplaması gerekecek… 
Esed’in Plana uymaması Rusya’yı kaybedeceği anlamına gelir ki, Esed bunu yapamaz. İktidar ve rejiminin ömrünü uzatma uğruna himayecisi Rusya’nın tavsiyesine uyacaktır. 
Ancak, herhangi bir itiraz etmeden ölümcül silahlarından vazgeçmek Esed ve çetesi için gerçekten çok zor olacak. Çünkü kimyasal silahları gidince dış düşmanlarına ve isyancılara karşı caydırıcı gücünü kaybetmiş olacak.
Ne yazık ki; bütün bu taktiksel hesaplar, Şam yönetiminin iki buçuk yılda 110 bin vatandaşını öldürdüğü ve halen öldürmeye devam ettiği gerçeğini değiştirmeyecek. 
Her şeye rağmen, bir uzlaşma sağlansa ve bir diplomatik çözüme ulaşılsa bile, bu süreç Suriye’deki çatışmaları sona erdirmeyecek. 
Şu bir gerçek ki,
Bu plan sadece kimyasal silahlar ve Obama’nın kırmızı çizgileriyle ilgilidir. Yani Suriye’de hiçbir şey değişmeyecek ve Şam yönetimi saldırıyı önleyen girişimlerini “zafer” ilan edip savaşı daha da şiddetlendiren saldırılarını başlatacaktır.

OBAMA’YI PUTİN’İN PLANI MI KURTARDI

Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin de Suriyeli müttefikini ABD’nin askerî müdahalesinden koruduğu ve aynı zamanda onu taviz vermeye ikna ettiği için, arabuluculuk çabasıyla övünmektedir.
Ayrıca Başkan Barack Obama; çekinceleri sonucu U dönüşleri yapıp zigzaglar çizerken, kırmızı çizgiler belirleyip bunlar konusunda harekete geçmekte yavaş davranırken, Vladimir Putin, tutumundaki ısrarıyla ve aldığı sonuçla takdir topladı. 
Rusya’nın Suriye konusunda başlattığı girişim başarıya ulaşırsa, bu Kremlin lideri için büyük bir diplomatik zafer olacak. Rusya, kimyasal silah girişimi ile ABD’nin Suriye’ye karşı olası bir askerî operasyonun en önemli argümanını elinden almış olacak…
Putin, hem Orta Doğu’daki bir müttefikine yönelen Amerikan askerî saldırısını önleyen, hem de Suriye lideri Beşşar Esad’ın kimyasal silahlarının oluşturduğu tehdidi ortadan kaldıran lider unvanını kazanacak. 
ABD’de durum çok farklı!..
Beyaz Saray’daki kriz masası yetkililerinin moralleri sıfırlanmış durumda. Şok video görüntüleri servis edildi. Arka arkaya sıralanan söyleşiler, Dışişleri Bakanı Kerry ve Başkan Obama’nın konuşmaları ile yürütülen kamuoyu oluşturma kampanyaları boşa gitmiş oldu. Amerikan halkı Barack Obama’yı başarısız buluyor ve kriz yönetiminin de fiyasko ile sonuçlandığına inanıyor. Hatta Putin’in önerisi ile varılan uzlaşma Obama’yı belki Kongre’de alacağı yenilgiden kurtarmış olduğu iddiaları ileri sürülüyor. 
Gerçekten de Obama destek bulamayacağı korkusu yaşıyordu. Senato’da ve Temsilciler Meclisi’nde 20 Demokrat, 20 de Cumhuriyetçi Kongre üyesi ve senatörün başkana yetki verilmesine “evet” diyeceklerini açıklamıştı. 
Hâlbuki Kongre’de toplam 535 üye bulunmaktadır. Kongre üyelerinin çoğunluğu kararsız olduğunu veya Obama’nın önerisine karşı olduğu tahminleri Başkan Obama’yı düşündürüyordu. 
Tüm bu gelişmeler gösteriyor ki; Putin’in planı Barack Obama’yı düştüğü Suriye tuzağından kurtarmış oldu. Böylece Başkan Obama onurunu koruyarak geri çekilme şansı buldu! 
Maalesef bütün bu gelişmelere rağmen yine kaybeden tek taraf olan Suriye halkı bu planla Esed ve Çetesi ile baş başa bırakıldı. 
Bosna Hersek’te olduğu gibi Amerika ve Batılı ülkeler, BM –GK ile Uluslararası Toplum Suriye halkına bu planla ihanet etmiş oldu. 
Kısacası bu planla: Esed’e zaman tanınmış olduğu gibi “Kimyasal Gaz Kullanmadan da Öldürmeye Devam Edebilirsin” izni verilmiş oldu. İşte BM, AB ve Uluslararası Toplumun adaleti bu. Bilmem başka söze gerek var mı?