Bunalımların çocuğu Özköşk yine bunalıma girmiş... Malûm, ceberrut devlet, her geçen gün burnunu biraz daha hayatına sokmaya çalışıyormuş!
Ve Butan ülkesine iltica ederek kurtulmuş! (Altı günlüğüne, yedinci gün cumartesi tabii tatil, malûm).

İnandınız mı?

Bana Özköşk’le ilgili hiç bir iddia inandırıcı gelmez. Ne müslümanlığı inandırıcıdır, ne Türklüğü. (Hatta gâvurluğu dahi.) Öyleyse, onun budistliği de sahici olamaz.

Asıl mesele: Uzun süre zirvelerde dolaştıktan sonra kumda oynamak zorunda kalmasıdır. Hükümet kuran veya hükümet deviren, en yüksek rütbelilerle sarmaş dolaş olan, patronunun menfaatleri uğruna olmadık parendeler atan çok faal Özköşk’ün denizi bitmiştir. Siz bakmayın faal gazeteci gibi görünmesine.

Asıl alanın dışına düşünce ilk sığınılacak alan erotizm.

Erotizm ve Özköşk! İletişim pornografisinin ön saflarında yer alan bir kalemin sefaletinden başka bir şey değil.

Sahicilik Özköşk’ün en büyük sorunu.

“Erotizm” işe yaramadı! Haydi “egzotizme”!

Bu bana bir hayli tanıdık geliyor. 1970’ler... Batıdan akın akın çiçek çocuklar Katmandu’nun yolunu tutuyor. Yani Nepal’in... Fukara o sıralar Nepal’e gidecek cesarete sahip değil. Ciddiyet rolü kesiyor. Bilimci görünüyor. Sosyologluk heveskârı.

Hani çocukluğunu yaşayamamış denir ya... O da delikanlılığını yaşayamamış. Yoksa Sultanahmet’ten bir otobüse atlayıp İran’ı, Hind’i katedip Katmandu’ya vasıl olabilirdi. Esrar gani, serbest cinsel ilişkiler vs. vs.

Kızamık geç yaşta çıkınca tehlikeli olurmuş! Özköşk bu yüzden Nepal’i değil, Butan’a tercih etmiş olmalı.

Yok aslında çok farkı. Nepal Budist, Butan Budist!

Om mani padme hum! (Acılardan kurtulmaya, ruhun rahatlamasına yarayan bir “mantra” yan şiirli ibare imiş bu.)

Onun için Butan’ın ne olduğu önemli değil. Onun Butan’ı bir hayal ülke.

Hakikaten utopya üretmek! Her şey bir gazetede okuduğu haberle başlamış. (Ne kadar tanıdık bir başlangıç) Bir de fotoğraf görmüş. “Bir yerlerde öyle bir ülke varmış ki... Bu ülke, öteki ülkelerin gelişmişlik göstergesi diye bildiği “gayrisafi milli hasıla” kavramını reddediyormuş. İnancın baskıya dönüşmediği, elinde güç olanların, inanç adına insanların hayatına burnunu sokmaya cüret dahi edemediği, tam aksine insanı özgürleştirmenin aracı olduğu bir ülkeymiş.” Onun yerine “gayrisafi milli mutluluk” diye bir kavram bulmuşlar. Sonra “mutluluğun” ne olduğunu araştırmaya, tarif etmeye ve bunun kriterlerini belirlemeye çalışmışlar.

Ne kadar inandırıcı değil mi? Adam sahici olsa, sahih olsa ben dahi inanacağım!

Üç bin metredeki utopya! Budizm’in barışçılığı efsanesi… Oysa, Butan’a çok uzak olmayan bir yerde, Myanmar’da (yani Birmanya’da), şu sıralar Arakan müslümanlarının gördüğü zulmü görmemek için kör olmak bile yetmez!

Hazret, ekonomisi büyüdükçe insanlarının mutluluğu küçülen bir ülkede yaşadığı için Butan’ı merak etmiş! (Ekonomisi büyüdükçe mutluluğu küçülen kim olabilir?)

Evet Asya’da “Butan” diye bir ülke var! 1949’da güya bağımsız olmuş. Dış ilişkilerini Hindistan yürütürmüş. 1970’li yıllarda takas ekonomisini bırakıp para sistemine geçmiş. Budist Butan Krallığı monarşiyi ve Budist hayat tarzını koruyabilmek için kapılarını teknolojik gelişmelere kapalı tutarmış. (Ama televizyon ne yapmış yapmış girmiş oraya da!)

Buna rağmen bildik rakamlardan azade bir ülke mi Butan?

2000 yılı itibariyle ülkenin satınalma gücü paritesi 2.3 milyar $, reel büyüme % 6, civarında. Halkın %38’i tarımla uğraşırmış. Yüzde 25’i hizmet sektöründe.

Peki geri kalan 37’si? Elbette sanayide! O küçük çapına rağmen, sanayi ikinci sırada!

Bu ülkede enflasyon var mı acaba?

Enflasyon oranı % 7 imiş. Türkiye’ye yakın.

Sanayi dedik de.. Çimento, ormancılık ürünleri, alkollü içecek, kalsiyum karbür üzerine.

Oran olarak Türkiye’den daha fazla işsizi var! Türkiye’de işsizlik oranı 8.4, Butan’da % 9.3.

Hindistan’a alçıtaşı, kereste, el sanatları ürünleri, çimento, meyve, elektrik türü ürünler satarmış. Ya ithalat? Dış ülkelerden, yakıt ve yağlama maddeleri, hububat, makine ve yedekleri, araçlar, kumaş ve pirinç alırmış.

Özkök bu cennete neden döndü sizce? Dönmemecesine iltica etse, ölene dek mutlu olsa? Bütün Türkiye’yi de mutlu etse!

Çünkü Butan’da “Hürriyet” yok!

Demek ki, Butan’ın Türkiye’den gerçek farkı bu!

“Hürriyet”siz hür ve mutlu Türkiye’yi hayal ediyorum!