Beşşar Esed yanınıza gelse ve size deseki;

Ne kadar esir kardeşleriniz varsa hepsini serbest bırakıyorum… Beni kardeş olarak görürmüsünüz?

Ne dersiniz? Asla kabul etmeyiz dersiniz... Ve hala düşmanlığınız devam eder… Güvenemezsiniz ona… Esirleri siyasi bir amaçla bıraktığını düşünürsünüz haklı olarak… Bu kez yine size dönüp; Hem esirleri salıvereyim hem de onlara milyarlarca dolar vereyim... Beni kardeşiniz olarak görür müsünüz?

Ne dersiniz? Sanırım hala düşmanlığınız devam eder… Kardeş olarak göremem dersiniz sanırım… Bu kez; “kutsal kitabınızı ezberlesem ve her mahalleye cami yaptırsam?” dese... Hala düşmanlığınızdan taviz vermezsiniz...

Ama dese ki; “Ben kelime-i şehadet getirdim ve müslüman oldum elhamdulillah…Ve bunu da tüm dünyaya ilan ediyorum”

Ne dersiniz? Sanırım yaptıklarından dolayı içiniz burkulsa da , yüzbinlerce müslümanın kanını akıtsada aranızdaki düşmanlığa son verirsiniz…

Bu makalede anlatmak istediğim şey ‘aranızdaki buzları eriten etken’ … Dikkar ederseniz onu size kardeş yapan tek şey;

‘Eşhedu enla ilahe illallah ve eşhedu enne muhammeden abduhu ve resuluhu’ cümlesi… Bu nasıl bir cümle ki kâfir bir insanı kardeş safına çekiyor? Nasıl olurda Trilyon dolardan daha etkili olur? Bu nasıl bir söz ki bizleri ikna ediyor? Bu nasıl bir söz ki geçmişe sünger çektirebiliyor? İnanın bu söz tam bir mucize… Bu söz dışında elli defa hatim de yapmış olsa, tüm müslümanlara milyarlarce dalar bile vermiş olsa kardeşim diyemiyoruz… İlla da o söz illada o sözü kulaklarımız işitecek… Subhanaallah!

Sizce de büyük bir söz değil mi?

İşte o büyük sözün bize sunduğu şartları merak edipte okumadık...

Sanırım kelime-i şehadet getirmeden bu dinde olduğumuzdan dolayı değerini anlayamadık...