Ey güzel mücahid kardeşlerim…! Ne mutlu size ki dininizi yaşamanın bedelini ödüyor ve sabrediyorsunuz… Ne mutlu size ki cesaretinizle bizlere örnek oluyor ve önümüzü  aydınlatıyorsunuz…

Her ne kadar kafese koydularsa da, sizler firdevsin bekleme salonundasınız… Büyük bir heyecanla seyyidul şühedalardan olma müjdesini beklediğinizi tahmin etmekte hiç de zorlanmıyorum… Sizin oracıkta olmanız yolumuzu aydınlatıyor… Orada olmanızla tağutların gerçek yüzünü görüyoruz…

Sizler, şehidleri kıskandıracak bir dereceye ramak kalırken biz müslümanlar maalesef duygularınızı hissedecek imana ulaşamadık… Şu an aldığınız lezzetin yüzde birini almış olsaydık inanın “idam edilmenizin gecikmesini” protesto ederdik…!

Aldığınız lezzetin binde birini Mısır hükümeti almış olsaydı vallahi sizleri serbest bırakılardı… Şuan sizin bir ayağınız firdevste diğer ayağınız tağutun boğazında inşaallah…

Sizler kurak mısır toprağına dikilen bir fidansınız…

Gençlerin yolunu aydınlatan bir meşale…

Tevhidi haykıran bir davetçi…

Ölüme tebessüm eden merhamet yüklü bir mücahidsiniz…

İdam kararı vallahi beni üzmedi!

Neden üzüleyim ki!

Zaten aynı saatte can vereceksiniz…

Korsan bir ölüm meleği de yok ki erkenden canınızı alsın!

Siz iki farklı ölüm şekli ile karşı karşıyasınız… En güzeli ile burun burunasınız…

Şehid olma yarışında olan mücahidleri kıskandıracak bir şehadet şekliyle karşı karşıyasınız… Seyyid Kutub o anı beklemek için yıllarını verdi…

Sadece sizin topraklarda değil, bir çok beldede sizin şehadetinizle her yıl nice 529 fidan yetişecek…!

Ey 529 mücahid…!

Kafes içine sıkışmış 1,5 milyar müslümanın özgürlüğü için duanızı bekliyoruz…

Asıl kafeste olan sizler değil, bizleriz…

Rabbim şimdiden şehadetinizi kabul etsin… Amin.