İman eden ve iman etmeyen insanların neredeyse %90’ı rızık endişesi yaşar… Bu sebepten ‘yarını’ riske atmak istemez… Yarının rızkını da bugünden elde etmek ister… Hayatını ve ticaretini sebeplere bağladığı için Allah ile aralarındaki bağlar kopmuş gibi bir şeydir… Müşteriler varsa kar vardır, müşteriler yoksa o günü aç geçirirsin…!

Oysaki hiç alakası olmadığını birçok insan ticari hayatında tecrübe etmiştir… O kadar çok müşteriler gelir ama siftah edemediğin günler olur… Bugün hiç iş yapamam dediğin bir gün bir bakarsın ki ummadığın yerden rızıklanmışsın…

Sanırım yeryüzündeki bütün canlılar arasında rızık endişesi yaşayan tek varlık insandır… Ölünceye kadar rızık endişesi yaşayarak bir yandan kulluk görevini aksatır diğer yandan Allah’ın yasaklarını korkusuzca çiğnemeye başlar…

Rızık endişesini hisseden bir insan cehennemin kıyısında geziyor demektir… Bir yandan endişeli bir hayat, diğer yandan onlarca haram seçenekleriyle karşı karşıya gelme durumu… Bir faiz gibi… Bir hırsızlık ya da gasp gibi…

Onlarca ayet ve hadislerde yeryüzündeki bütün canlıların rızkını Allah’ın üstlendiği bilgisine rağmen insan yine de Allah’ın yeryüzüyle ilgilendiğini bir türlü anlayamadı…

Konu rızıktan açıldığında karşımıza en önemli kavramlardan biri çıkar;
“Tevekkül”

Yani Allah’a güven ve yarın endişesi yaşama…!

Allah’ın resulü aleyhisselam tevekkül konusuna çok güzel bir örnek verir;

 “Eğer siz Allah’a gereği gibi güvenseydiniz, (Allah), kuşları doyurduğu gibi sizi de rızıklandırırdı. Kuşlar sabahları kursakları boş olarak çıktıkları halde akşam dolu kursaklarla dönerler.”   

Verilen örnek tüm dünyada herkes tarafından çok rahat bir şekilde tecrübe edilmesi açısından hadislerin evrensel olduğu da dikkatimizden kaçmıyor… Biz yine de konumuza dönelim ve kuş ve tevekkül üzerinde biraz tefekkür edelim…

Kuşlar sabahın erken saatlerinde yuvalarından çıkarlar… Esnafların sabahın erken saatlerinde evlerinden çıktıkları gibi… Kuşlar, ‘acaba yiyecek bişeyler bulabilir miyim?’ diye sesleri kesik ve endişeli bir şekilde uçmazlar… Pür neşe için öterler… Esnaflara inat eder gibi.

Madem rızık garanti altında, daha ben neye dert edeyim ki der ve neşesini bozmaz… O rızık gagasına kadar gelir…! Rızık endişesi yaşamadığı için çok odalı yuva yapıp ta kendini yormaz… Kursağıma yem olacak her ne varsa önceden yazıldığı için stok yapma ihtiyacı hissetmem der ve haklıdır…

İnsan Allah’ı ve rızkına vekil olduğunu unuttu ve bir daha da hatırlamak istemedi… Etrafında korkusuzca uçuşan kuşlara rağmen…!