Evet…

Yanlış yazmadım…

Her şey iki harf arasına sıkışmış…

Siz, aileniz, sofranızdaki yemeğiniz, oltaya takılan balık, tezgâhtaki sebzeler, bahçedeki ağaçlar, dağlar, taşlar… Her şey iki harf arasında…

Fazla harf israfı yapılmamış… Uzun cümleler de kurulmamış… Sadece iki harf…

Öyle bir harf ki; o harfin sahibi, olmayan varlıklardan her ne istiyorsa o iki harf o olmayan varlıkların olmasına, hem de tam istendiği gibi olmasına vesile oluyor… Başka bir deyişle olmayan varlık emir alıyor… Anında olmayan malzemeler geliyor ve tam istendiği hacmi, şekli, kokuyu alıyor…

Bu ne büyük bir güç…!

Evet…

Kendisi dışında her şeyi içine alan iki harfe bir bakalım;

“Bir şeyi dilediğimiz zaman sözümüz ona sadece ‘OL’ dememizden ibarettir. O da derhal oluverir.”[1]

Tam bir güç gösterisi…

Kimseye ihtiyaç hissetmeyen…

Kimseden model almayan…

Dilediği hükmü koyan…

Bir şeye ol dedi mi o şeyin olmama lüksü olmadığı gibi bir engel de çıkmıyor karşısına…

Mutlak hakim…!

Bir gün yaşayan hayvanlara da ‘OL’ dedi, asırlarca yaşayan hayvanlara da ‘OL’ dedi…

Lağım faresine de ‘OL’ dedi, gökteki martıya da…

O şey hep Allah’ın dediği şekilde oldu…

Subhanallah…!

Her şey Allaha kolay…

Sadece iki harf…!

Aslında iki harf olmadan da istediğini istediği gibi yaratabilir… Hakim olduğunu ve yaratırken zorlanmadığını ve kolay olduğunu anlayabilmemiz adına olsa gerek…