Salih Tuna bir televizyon programında AK Parti gençliğine karşı olan hayal kırıklığını dile getirdi.

Dursun Ali Erzincan için söylediği talihsiz sözleri bir kenara bırakırsak dediklerinin ne kadar haklı olduğu daha net anlaşılır.

Tuna, slogan üretemeyen AK Parti gençliğinden ötürü veryansın etti. Fakat mesele sadece AK Parti gençliği açısından değerlendirilmemeli. Bu milleti bölmenin başka bir nevisi olur.

Zira böyle bir değerlendirme 15 Temmuz darbe girişimini sadece AK Partiye yapılmış bir saldırı atmosferine çeker ki, meydanlarda olan diğer gençlere haksızlık edilmiş olur.

Mesele daha derin!

Tuna'nın eksik kaldığı ya da göremediği kör nokta ise meselenin sadece AKP gençliği ile sınırlı olmaması. 28 Şubat döneminden sonra “sağ” gençlik hareketlerinin beli kırıldı.

Kimlik tanımlamasında zorlanır bir noktaya geldiler. Ve üretkenlikleri bitti. Mizah anlayışları soldu.

Ülkü Ocakları, sadece MHP’de kalmakla yetinemeyeceklerinin farkında değiller. Özgünlük peşinde hiç değiller. Geçmişin mirasına gözle görülür bir şeyde katamadılar. Mevcut yapıyı tüketmeye devam ediyorlar.

Alperenler, Nizam-ı âlem çizgisini tutturamadılar. Paralel sızıntılar ve yönetim eksikleri onların görüş alanını yok etti.

Anadolu Gençlik, Milli Görüş Vakfının-MGV- atak tutumundan koptu. FETÖ ile AKP arasında gidip gelen bir yapıya büründü. FETÖ -AKP ilişkileri iyiyken FETÖ’nün hasmıydılar. FETÖ-AKP ilişkileri kopunca FÖTE’ye haklılık payı çıkardılar.

Osmanlı Ocakları bir monşerler hareketi olarak bitkisel hayata gözlerini açmıştı. Üç vakte silinip gidecektir.

Asıl üzücü olan ise dünün idealistleri arkalarında nasıl bir gençlik bıraktıklarının farkından bile değiller. Fikir adamlarımız aksiyonlarını yitirdi.

Ortadoğu’dayız, ecdadımızın bakiyesini kucaklayan, bir gençlik teşkilatımız yok!

Kahrolarak belirtmek gerekir ki, BİZ, FETÖ’ye sadece Türkiye’yi teslim etmedik: Osmanlı’yı da lahitleyip ellerine verdik…